Buralarda kalmış gibiyim,
kirpiklerime kadar yarım
sıkışmış
Tam olmam gereken o yer nerede
O yeri ve sıkışmışlık hissini acziyet kabul etme bayım
Hüzne bulanarak tepeden tırnağa
Ki bunu ben seçmedim
Bu şiiri ve kelimeleri olduğu gibi
Yazmayı ve silmeyi öğreten hakikat
Eskime korkusu
Oysa alışmış olmalıydım bulmaya
Defalarca kaybedip kendimi
Kendi içimde
Noktam hatta virgülüne
Sıkıldım kendimden
Sen de sıkılacak mısın benden
Üşüyecek misin göçlerimde
Sus dedikçe ben
Siyah kağıtlara siyah kalemlerle yazarken
Hissedebilecek misin
Var mıyım
Yok muyum..
İçim kendime bile yabancı bayım
Olmak istediğim yerlere postalanmak isterdim
Eski kartpostallar gibi
Olmak istediğim yerleri toplayıp bana getiren olsanız
Soramadığım her sorunun cevabını
Uykuya verdiğim zamanları geri istesem
Baştan beraber harcasak hepsini
Rüzgarlarla dans ederek
Gizlemek zorunda kalmadan kendimi
Şirâzenin dediği gibi, hayat renk körüydü çünkü
Mutluluk, üzüntü, sevinç vs.
Her türlü duyguyu aynı zamanda koyabilir avuçlarına
İstemeden de olsa alıp ceplerini doldurur
Ne yazık...