Bana göre çocukluğumun raysız, yol almayan treni, size göre motorsuz bir dikiş makinası olsun. O kahve, tezgahın üzerinde buz gibi olacak; çünkü nenemin sıcak kahvelerle bir alıp veremediği vardı..Kokusu odaya dağılsa o yeterdi. Çarşıdan özenle seçtiği top top pazenlerden kendine diktiği şalvarların dedemin cebinin içinden geçtiği doğrudur, ama "emeği var o kadının bende" dedi mi mevzu orada kapanırdı. Bakır bileziği bileğinde, bileğinin altında da bakırın yaktığı o mavi kına. Haberci bir güvercinin bileği sanki ve yanına her gidişimde yeni bir masal daha duymuşluğum, haber kadar değerli... Bugün tam üç sene oldu. Anlattığı masallar kadar güzeldi, o güzelliğe karışıp gitti. Mekanı Cennet olsun.