İnsan, iç dünyasını bakımlı tuttuğu oranda algılayabiliyor yaratılışındaki bilgeliği.
Bir çelişki gibi görünse de insan kendi kendinin de engeli olabilir . Yaratılış bilgeliğini kavramaya doğru ilerlemeyen insan, bunun gereği zihinsel edinimlerini manevi kaynaklarla donatmayan insan, sürekli kendini bir tembelliğe iten insan, kendi kendinin de engeli olur.
Uçurumdur düşünen insanın önü....
İnsanın özü artık yok . Tüm çılgınlıklar bundan kaynaklanıyor olmalı.
İnsanlar cümlelerle yaklaşırlar birbirlerine : sonra uzatırlar ellerini : tutunmak için.
Bütün anlamlar insanda birikmiştir başlangıçta, insan yüklendi çünkü: sorumluluğu. Büyüklüğü sorumluluğu yüklenişinden geliyor insanın : yoksa etimizin, kemiğimizin ne değeri var ?
Büyük bir yalnızlık içindedir çağdaş insan...
İnsan, iyice nesneleşen yanlarına çok keskin bıçaklarla yontmazsa, kendi kendini kanatmazsa, bitebilir insan soyu.
Sayfa 66Kitabı okudu
Kim duyumsatacak vicdanımızı bize? İnsan mı, toprak mı? Ölüm mü, yaşam mı?
Sayfa 79Kitabı okudu
İnsan, savunmasız bırakıldı çağımızda.
Sayfa 53Kitabı okudu