Artık emindim; bağırmazsan yoktun.
Çok önemli bir hayat dersiydi bu:
Sesini Çıkarmazsan yoktun.
Sesini Çıkarmazsan ölüydün.
Sesim kadar vardım.
Sesimi Çıkarmalıydım.
Duyulmak istiyorsam avazım çıktığı kadar bağırmalıydım.
“Aşk mühim mesele. Kendi yolundan akmak gibisi var mı? Sevmediğin ve layıkıyla yapamadığın bir işte her gün çalışmak acı vermez mi hayatta? Sürekli akıntıya karşı kürek çekmekten se, akıntıyla aynı yönde giderse coşkuyla ilerlemez mi insan?”
Geçen gün babam bize geldi. Sarı kağıtlara notlar yazıp bırakmış. Bir cümlenin de altını kırmızı kalemle çizmiş. "Dolapta dolma var afiyetle ye." En önemli yerin altını çizmiş; "Afiyetle ye."
Afiyet değil mi zaten hayatta bütün mesele?
Sosyal medya kullanımının narsist bireylerde aşırı kullanımı dikkattimi çeken bir tespit oldu. Toplum empatiden yoksun hale gelmekte ve narsizim pompalaniyor adeta. Toplum yozlasmasinin devasa boyuta ulaştığını önümüzde ki yıllarda gozlemleyecegiz ve yaşayacağız.