Kerpiç bir kulübenin önünde durdum. İçerisi asker ve yaralı dolu; müthiş havasız. Zavallılar günlerdir tek bir lokma yemediklerini söylediler. Kırklareli'nden aldığım büyük somun ekmeğin yarısını onlara verdim. Bu kadar insanın nesine yeter? Cephenin gerisindeki sefaleti daha iyi anladım
Herkesin morali, hava koşullarından, kötü giyecekten. özellikle berbat ayakkabılardan ve günlerden beri süre gelen açlıktan dolayı çökmüş durumda. Yeteneksiz subaylara teslim edilmiş olan bu talihsizler, taarruzun ilk anlarında düzensiz ve hesapsız ateşle tüm mermileri harcayıp tüketmişlerdi
Sayfa 24Kitabı okudu