Çıkmazlardayım bu gece yine, yeniden. Nedeni olmadan neden kötü hisseder insan? Ruhumun derinliklerinde bir yerde, belki de hiç iyileşmeyecek. Kalbim atmaya başlasa ruhum bocalıyor, ruhum huzur bulsa kalbim kanıyor. Bir yanım hep eksik kalıyor. Olumsuz düşünmek istemiyorum fakat artık biliyorum gerçeği; iyileşemiyorum. Öyle çok istiyorum ki, fakat bu hayatta hiçbirşey isteğe veya hayale bağlı değil. Keşke bardağın dolu bir tarafı olsa. Biraz da olsa önümü görebilsem. Kendime sorduğum sorulara cevap veremiyorum artık. Çok sevdiğim acıyı bile hissedemiyorum. Geleceğime odaklanmak istiyorum fakat o kadar bomboş geliyor ki herşey, saçmalaşıyor.
Bilmiyorum, bilmiyorum. Bana ne oldu?