Fatoş
@barlasgill
Edebiyat
124 okur puanı
Eylül 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Kendi hükmünü kendin ver. Bak bakalım kendini bağışlayabiliyor musun?
Sayfa 91Kitabı okuyor
Yaşarken insana ayaklarını hareket ettiren yegane şey, öldüğünde bu ayakların onu farklı bir yere götürecekleri beklentisidir; ama eğer bir kapı kapatılır ve açık kalan sadece cehennemin kapısı olursa, o insan keşke hiç doğmasaydım diye düşünür…
Sayfa 81Kitabı okuyor
Ey hayat, beni hak etmiyorsun !
Sayfa 41Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Hava ve güneş var, bulutlar var Orada, yukarıda mavi bir gökyüzü ve onun arkasında belki şarkılar, belki de daha güzel sesler var… Neticede umut var. Kederimize rağmen bizim için umut var.
Sayfa 32Kitabı okuyor
Burayı sen varsın diye seviyorum ama burada doğmuş olmak da dahil olmak üzere, geri kalan her şeyinden nefret ediyorum.
Sayfa 27Kitabı okuyor
Gittiğin gün seni bir daha göremeyeceğimi anladım. Akşamüstü güneşiyle, gökyüzünün kanlı günbatımıyla kızıla boyanmış olarak gidiyordun. Gülümsüyordun.
Sayfa 27Kitabı okuyor
Annemin bana söylediklerini hatırladım: “Orada beni daha iyi duyacaksın. Orada sana daha yakın olacağım. Anılarımın sesini ölümümün sesinden daha yakın bulacaksın; eğer zamanın herhangi birinde, ölümün bir sesi olmuşsa.”
Sayfa 13Kitabı okuyor
Annemin, gömlek cebimde taşıdığım ve sanki o da sıcaktan terliyormuş gibi yüreğimi ısıtan resmini hissettim.
Sayfa 10Kitabı okuyor
Yaşlılar da herkes kadar değerlidir; bazı yerleri eksilse bile. Sizin ve benim gibi hissederler, hatta kimi zaman bizden daha fazla acı çekerler çünkü kendilerini savunamazlar.
Sayfa 112
İstersem herkesi yanımda görebilirim, ister King Kong olsun ister Frankenstein. Yaralı pembe kuş sürülerini de. Annem hariç, çünkü hayalimde onunla ilgili yeterli şey yok.
Sayfa 77
Ağrıyan sızlayan bir yanım yoktu, dolayısıyla yakınmaya da hakkım yoktu. Ama her yanım yerli yerindeyken sanki ne kolum ne bacağım vardı.
Sayfa 76
Umut her zaman en güçlü şeydir.
Sayfa 70
Sanırım adaletsiz insanlar en rahat uyuyanlardır, çünkü hiçbir şeye aldırmazlar, oysa ki adil insanlar gözlerini kapatamaz, her şeye tasalanırlar. Yoksa adil olamazlar.
Sayfa 29
Önceleri annem olmadığını bilmiyordum, hatta insanın bir annesi olması gerektiğinden de haberim yoktu.
Sayfa 9
“O’nu seviyorsun ya o yüzden delirdin” dediler
“Sadece deliler için vardır hayatın tadı tuzu” dedim.