Juan Rulfo, (d. 1917, Sayula, Meksika - ö. 1986), Meksikalı yazar.
Juaak çalıştı. 1953'te "Kızgın Ova" adlı kitabında toplayacağı kısa öykülerinin çoğu daha önce Pan dergisinde yayımlandı. Tek romanı "Pedro Paramo" ise iki yıl sonra 1955'te okuyucuya ulaştı. 1933'ten sonra sürekli olarak Mexico şehrinde yaşayan Rulfo, Ulusal Yerli Araştırmaları Enstitüsü'nün yayın yönetmenliği bölümünde görev aldı ve Meksikalı Yazarlar Merkezi'nde genç yazarlara danışmanlık yaptı. 1986'da öldüğünde, Meksika'da Ulusal Edebiyat Ödülü ve İspanya'da Cervantes Ödülü'ne değer görülmüş, Meksika Edebiyat Akademisi'ne seçilmiş bulunuyordu.
Çiftliklerde yaşayanlar köylere iniyorlar, köylerde yaşayanlar kentlere gidiyorlardı. Kentlerde insanlar arasında kayıplara karışıyorlar, hiç oluyorlardı.
Annemin sözlerini hatırladım .."Orada beni daha iyi duyacaksın..Orada sana daha yakın olacağım..Anılarımın sesini ölümümün sesinden daha yakın bulacaksın;eğer zamanın herhangi birinde ölümün bir sesi olmuşsa..."
Çok konuşkan biriydi.Sonra birden sustu.Kendisinin duymadığı, kulağında çınlamayan ve bizzat tadına varamadığı şeyleri anlatmaya kalkışmanın hiç bir anlamı olmadığını söylüyordu.
Dünya neden böyle eziyor, hırpalıyor bizi bilmem, neden yüreğimizi paramparça ediyor, toprağı kanımızla suluyor? Ne günah işledik? Neden çürüdük böyle?
Farklı türlerde okuma hedefimi bu sene az çok gerçeklestirdiğim için memnunum. Çok sevdiğim edebi metinler de olmuş ama bu sene en çok kurgu dışı metinlerden etkilenmişim. Bir senelik macerama baktığımda bazı kitapların diğerlerine göre öne çıktığını gördüm. Kimilerini edebi hazzından, kimilerini
Ova Alev Alev de 17oyku sanırım) bu kitapla Rulfo, 1usta olarak kabul görüp, devrim sonrası sahnelerle Meksika Devrimi hakkındaki bu öykülerin taşra sınırlamalarına baskın çıkar. Halk dilini sanatsal 1biçimde sunan ve taşra, kırsal kesim sınırları içinde ihmal edilmişlik
Benim için çok hızlı ve çok güzel bir okuma deneyimi oldu. Kitap bittiğinde bir hikaye 149 sayfada bu kadar dolu ve tatmin edici bir şekilde nasıl anlatabilir diye düşündüm ve yazarın kurgu yeteneğine ve kalemine hayran kaldım.Romanı okurken yazarın aynı zamanda senarist olduğu çok net anlaşılıyor. Anlatım sahne geçişi gibi. Bu kurgunun zihinde toparlanmasını zorlaştırıyor ama bu bilinçle okunduğunda gayet net anlaşılıyor. Ana karakterin babasının köyüne gidip onu araması ve orada tanıştığı kişilerin babasıyla bağlantısı sahne sahne anlatılmış. Kesinlikle okumanızı tavsiye ediyorum.
Pedro ParamoJuan Rulfo · Doğan Kitap · 20191.163 okunma
H. Ali Toptaş bir yazısında yazacağı roman ve okuyacağı kitapları düşündükçe hayatın kısa olduğunu okuyamayacağı birçok kitabın olacağını, bazı kitapların kör noktasında kaldığını bunları ya bir dostunun sayesinde ya da kendiliğinden okuyup gün ışığına çıkardığı kitaplardan söz ediyordu. İlgimi