Yine de her oğul gibi, ne kadar direnirsem direneyim daha en başından babama karşı yeniktim.
Zamanı tanrı yaşar, insanoğlu hep ölmek için.
Uyumayı başaramıyorum, gözkapaklarımın arasında uykumu kaçıran bir kadın var. Eğer yapabilseydim ona gitmesini söylerdim; ama boğazında konuşmamı engelleyen bir kadın var..
Bir insanı son kez gördüğünü
Romanın Macerası: Bozkurtların Ölümü Atsız'ın, tarihin tozlu sayfalarından çıkardığı Kür Şad'ın hikâyesidir. 639 yılında Çin sarayını basan 41 yiğidin hikâyesini Atsız Fransız kaynaklarından, muhtemelen Hüseyin Cahit'in De Guignes tercümesinden, daha üniversite yıllarında okumuş olmalıdır. Çin kaynaklarında Cie-şı-şuay olarak geçen
sevincini başkalarıyla paylaşmayan okçu kendi meziyet ve zaaflarını asla kavrayamaz. işte bu yüzden, herhangi bir işe başlarken ilk olarak kendine dostlar, yani yaptığına ilgi gösteren kişiler bul
"Onun tek amacı, 'Bozkurtlar'ı tamamlamakdı. Sarı saman kâğıtlı bir kalın müsvedde defterine yine sapsarı ve reklam olsun diye bir firma tarafından hazırlanmış yaklaşık 40 santim uzunluğundaki bir kurşunkalemle , 1945/46 Kışı'nın o mağmum ve rutûbetli kış ikindileri günler saat 16.00'ya doğru başını alıp giderken deliler
"Başlarken yalnızsın, bitirdiğinde daha da yalnız."
(Epub)
Bir boynunda kaldı biliyorum
Hikayeye başlarken bıraktığım iz
Şimdi kurudu bakıyorum da
Dudaklarımda kokusu solarken, ikimiz…
Ali İhsan Konuklu
Aşk
Aşk , sanırım insanın en kolay olduğunu sandığı en çetrefil yaşantılarından birisi. Gündelik hayatın en kolay yaraladığı bir duygu. Her zaman biricik olduğundan, hiçbir deneyimin "ustalık" kazandıramadığı bir güzel acemilik. Başlarken de biterken de acı verir.İnsana insan olduğunu duyumsatan en büyük
imkândır.Zaaflarımızı büyüten bir erdemdir. Güçsüz düşürür bu yüzden. Kendisine özgürlük isterken sevdiğinin üstüne kapanan bir paradokstur. Her şeyin ayaküstü yaşandığı bir dünyada, bu karmaşık duygu da ne yazık ki payını almış ve ikinci cümleden sonra yüke dönüşmüştür. İnsanı hoyrat kılan
bir sonuçtur bu. Hemen her ilişkimize yansıyan bir sığlığa, bir saygısızlığa götürür bizi.
Sayfa 139 - Kırmızı KediKitabı okuyor
