Bazen öyle an’lar yaşarız ki bütün hayatımız aniden değişir. Coğrafyamız şaşırır. Hayatımızın rahmeti olan rutinimizden eser kalmaz, gerçi eski bizde kalmıyoruz ya geriye.. Doğru bildiğimiz, düşsem ilk şu kişi elimden tutar (!) dediğimiz kişiler de şaşıran coğrafyamıza eşlik edip bizleri öylece ortada bırakınca geriye eski sen kalması mümkün mü ki? Ama şunu unutmuşum; ‘ortalık sakin ve konuşulan konular yüzeyselse herkesle geçinmek kolaymış. Zor bir konuyu konuşmak zorunda kalmadığımız sürece, insanların gerçek yüzünü anlayamazmışız.’ Ben bunu fark etmemek için çok uğraşmışım.
B.K