Anladım; birçok ilişki "ilk manzara"nın tekrarlanma umuduyla kuruluyor. Birçok ilişki, tekrar anının beklenişiyle geçiyor.
Umut işte!
Ama bir gün umut da bitiyor. İlişki de...
Gelmeyeceğini çok iyi biliyorum. Onu beklemek, bilhassa güzel... Duyduklarımı söyleyebildikten sonra bu saatin ne ehemmiyeti olurdu? İyi ifade-i meramda bir hesap kitap vardır. Belki bu saat geçtikten sonra, neden sonra bu, onu bir pencere kenarında, sokaktan geçenlerden bazısını ona benzeterek geçirdiğim saati tahlil edebileceğim. Hiçbir zaman
Çok sonra farkettim ki, birisinden hoşlanırken "onda şu var, bu var" diye ballandırarak anlatıyorduk ama, gizliden gizliye asıl belirleyici olan "eksiklikler"di...