"Kirli ve zor bir işim var: Resim yapmak. Olduğum kişi olmasaydım resim yapmamam gerekirdi; ama ben genellikle zevkle çalışıyorum ve belirsiz bir uzaklıkta, her ne kadar kendi gençliğim kaybettiğim şeylerden biri olsa da, gençlikten ve tazelikten izler taşıyan resimler yapma ihtimalimi görüyorum. (...)"
Dünya, ben onsuz yaşayamam deyip güle oynaya yaşayanlarla dolu...
Her yanımda senden doğma yaralar,
ben senin hapsinde sensiz çok acı çekiyorum.
Her yağmurda ben yağmura karışmazdım.
Yağmur yağarken bile yanmazdım...
Kötü iş yapan çoğu insan gibi ben de suçun yarısını şanssızlığa, ters rastlantılara yorarım. O gün bugündür henüz doğru yolu bulabilmiş de değilim. Oysa bambaşka bir insan olabilirdim ben.
Ahzab suresinin 43.ayetinde "Sizi karanlıklardan aydınlığa çıkarmak için O size rahmetiyle lutuflarda bulunur" deniliyor. Ben o aydınlığa muhtacım.
Siz aşkı parkta öpüşmek zannederken
Ben gözlerine bakmaya utananlardanım...
Diştraş- Osman Cihangir
Çoşkunu ve heyecanını seviyorum ama duyacakların sıra dışı şeyler değil, ben de herkes gibiyim, yani her sanatçı gibi demek istiyorum. Huzursuz bir ruhla doğdum, her zaman “bir şeyler yapma isteği” olan o duyguyu hissettim. Tabî huzursuz bir ruhu diri tutan dış etkenler bende de vardı.
Sayfa 25
Alın tek kat elbisemi size vereyim
Cebimde bir on liram var
Onu da alın gerekirse
Ben Ayten'i düşünürüm, üşümem
Üç kere adını tekrarlarım, karnım doyar
Parasızlık da bir şey mi
Ölüm bile kötü değil
Aytensizlik kadar
Odunların yanmak için olduğunu biliyordum.Taşıdığım her bir odunla aslında benliğimden bir parça da yanıyor,külü toprağa,dumanı göklere savruluyordu.Odun taşıdıkça içimdeki hırslarım,kinim ,nefretim,şeytani yanımız olan kibrim gün be gün kayboluyordu.Dergaha odun taşıyışımın her seferinde nefsimden bir şubeyi de dallarla birlikte ocağa atıyor,odun yandıkça ben pişiyordum.
Sayfa 78 - Hayat YayınlarıKitabı okuyor
İnanıyorum...
Yüreğim milletimin halinden kanlıdır. Böylece bir milletin, İslam milletinin düştüğü acı bölünme, cehalet, maddi ve manevi batış hali beni talihsiz sıkıntılara düşürür. Ama yine Allah'ın rahmeti gelir, beni ye'se düşmekten kurtarır.
Ona olan imanın, yine milletimin yüceliği inancına doğurur ben de. Yine aşkla ve şevk ile dolarak davanın hizmetine koşarım.
Bir gün gelecek, yine yüce İslam milleti, bilinçlenecektir. Nerelerden nerelere geldiğini öğrenecek ve bu onu uyandıracaktır. Buna en büyük bir inançla inanıyorum...
Sayfa 16Kitabı okuyor
Beni bu bunalımdan kim kurtaracak?
Vakit gece yarısını geçti. Pencerem açık. Uzaklardan hüzün dolu bir şarkı sesi geliyor.
İçimde tanımlanamaz bir daralma var. Bir el kalbimi sıkıyor sanki.
Ruhum kabına sığmıyor bu gece. Oda, ev, şehir, dünya, evren dar geliyor bana.
Bir yolculuk etmek, buralardan, kendimden, her şeyden uzaklaşmak, bir yerlere