Her birimize düşen memleketin bir boşluğunu doldurmaktır, biz doldurmaya azmetmediğimiz için o boşluklar büyüyüp birer kara deliğe dönüşüyor.
“Ben neyi değiştirebilirim ki?” diye sordu genç olan.
“Kendini! Yetmez mi bu!”
diye cevap verdi daha az genç olan.
~Gökhan Özcan
Her birimize düşen memleketin bir boşluğunu doldurmaktır, biz doldurmaya azmetmediğimiz için o boşluklar büyüyüp birer kara deliğe dönüşüyor.
“Ben neyi değiştirebilirim ki?” diye sordu genç olan.
“Kendini! Yetmez mi bu!”
diye cevap verdi daha az genç olan.
Gökhan Özcan
Her birimize düşen memleketin bir boşluğunu doldurmaktır, biz doldurmaya azmetmediğimiz için o boşluklar büyüyüp birer kara deliğe dönüşüyor.
“Ben neyi değiştirebilirim ki?” diye sordu genç olan. “Kendini! Yetmez mi bu!” diye cevap verdi daha az genç olan."
Ben neyi değiştirebilirim?
Elif Üzer şehir yaşamından sürekli şikayet etmektense "Ben neyi değiştirebilirim?" diyerek bisikletiyle yollara düşmüş. Vize istemeyen Güney Amerika ülkelerinde "kadın başına" pedallıyor.
"Almanca'da bir kelime var: Fernweh. Yani uzak yerlere seyahat etme isteği. yani "home sickness" vatan hasreti gibi, uzak verlerin hasretini çekmek. Buydu beni yollara düşüren.
Baudelaire'in dedigi gibi, nerede değilsem orada mutlu olacakmışım gibi geldi."
Çok şükür internetin sahte dünyasının kandıramadığı insanlar var aramızda ve bize hala hayal edip yoldan çıkmanın en büyük zenginlik oldugunu gösteriyorlar.
Sayfa 71 - Cyclist Türkiye
Yabancı
Bazen kendimi çok yabancı hissediyorum; olduğum yere yabancı, aileme yabancı, arkadaşlarıma yabancı, okuluma yabancı, duyduklarıma gördüklerime yabancı. Sanki hep ait olmadığım yerlerde ait olmadığım zamanda ait olmadığım kimselerleyim. Hadi diyelim yanlış fakültedeyim yanlış arkadaşlar seçiyorum peki ya aile onu da ben seçmedim ki yani yabancı hissetmek benim suçum olamaz değil mi? Nasıl bulacağım kendimi ait hissedecek yeri ve insanları, benim mi oluşturmam lazım o yeri, yada belki de dokunmamam üstünü örtmem lazım bu hissiyatın. Ama olmuyor işte, sanki içimi fiziksel olarak kaplıyor bazen bu yabancılık ve beni zorla bulunduğum yerden ve kişilerden uzaklaştırmaya çalışıyor hatta sanki beni çekip sürükleyecekmiş gibi hissediyorum. Bu hissiyatı duymazdan gelirsem eğer ilerleyen zamanlar da kendime de tamamen yabancılaşmaktan korkuyorum, en korktuğum da bu zaten, öyle olursa ne yaparım ben. Tamamen dedim az önce çünkü son zamanlarda kendimi o kadar iyi tanımadığımı içimde ki gerçek beni bastırdığımı yok saydığımı fark ettim. Çok acı değil mi insanın kendisine bunu yaptığını fark etmesi. Bu saatten sonra neyi ne kadar değiştirebilirim bilemiyorum, değiştirmeli miyim onu hiç bilemiyorum. Bilmiyorum...
İçimde ki o yabancı tarafı tanımaya, onu hayatımın bir parçası haline getirmeyi başarabilir miyim acaba?
"Ben tek başıma zaten neyi değiştirebilirim ki diyerek hiçbir şey yapmamak kadar büyük bir yanlış yoktur."
Edmund Burke
Ben neyi değiştirebilirim?
Her birimize düşen memleketin bir boşluğunu doldurmaktır, biz doldurmaya azmetmediğimiz için o boşluklar büyüyüp birer kara deliğe dönüşüyor.
“Ben neyi değiştirebilirim ki?” diye sordu genç olan. “Kendini! Yetmez mi bu!” diye cevap verdi daha az genç olan.
Gökhan Özcan