Hediye Sarı
@hediyeesari
“Belki derdimize çare bir çiçek...”
Öğretmen
cüif /ataü
11
1992
332 okur puanı
Nisan 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
... kalbim , dünyanın bütün mazlumlarının kederiyle ve sevinciyle çarpmış.
Hediye Sarı tekrar paylaştı.
Bu çağdan etinizle, kemiğinizle nefret edeceğinize bir şeyler yapın. Güzel bir şeyler. Yerdekiler ve göktekiler desin ki "Orada güzel şeyler yapan birileri var."
Bülent Parlak
Bir kitap okudu
48 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
237 günde okudu
Okur Takip Önerileri
“Ne kadar geç olmuş vakit , yaşadığım onca şey sanki uzaklardan geçen sessiz bir gemi.”
“Kendime nasıl ücra bir yer bulduysam , sanki dünyanın bütün yolları kalbimin etrafımdan dolaşıp gidiyor. “
“Lafı uzatma , kelimeleri ağzında geveleme, bana kısa yoldan gel, meramımı açıkça anlat!” dedi kadın. “Ben seninle konuşurken lafı uzatmanın yollarını aradım daima “ dedi adam gelip karşısına oturarak.
“İyi ama asıl konuya da bir türlü gelemedin bu yüzden “diye üsteledi kadın.
“Asıl konu? “ diye sordu adam gülümseyerek, “Bütün bunlar tafsilatı değil miydi?”
“Öyleydi” dedi kadın, “ama bazen duymak istiyor insan: Asıl konu neydi?”
Gökhan Özcan
“Her gün onlarca kişi arıyor beni . Bulan yok!”
Yol olsa gitmesem. Han olsa kalmasam. Denizler uzansa önümde, kafamı çevirip bakmasam. Dünyayı serseler ayaklarıma , yine de yüz vermesem. Sözlere kanat taksalar , durmadan kanat çırpsalar sözler , bir kere kulak vermesem. Bir kere uzaklaşsam, bir daha kendime gelmesem. Ne kadar saklambaç oyunu varsa hepsini kendi kendimle oynasam. Hem bir yerlere saklasam kendimi hem de her yerde arasam. Hayatın sırlarını sadece kalbime fısıldasam. Bütün gizil ihtimallere boylu boyunca uzansam . Uzanıp oradan gökyüzünün ötelerine baksam. Güneşli havalarda ıslansam iliklerime kadar. Sağanak yağmurlarda kurulansam. Parmak uçlarımla toprağın derinliklerine doğru kök salsam. Yeşersem, boy atsam, filizlenip çiçek açsam. Güzel olsam , güzellik olsam, güzellikten bir hayat oysam. Bir can yerine bin bir can olsam, hiç yaşanmamış yerlerini yaşasam hayatın. Hiç girilmemiş sokaklarına girsem. Hiç ısınılmamış ateşlerde ısıtsam ellerimi. Hiç söylenmemiş şarkılara salıncaklar kursam. Bir doğuya sallansam, bir batıya sallansam. Bir kuzeye uzansam, bir güneye uzansam. Uzanıp bulutlardan minik makaslar alsam. Atlas kumaşlardan otağlar biçsem. Engin maviliklerden avuç avuç içsem. Kana kana içsem. İçe içe kansam. Yalan olsa bile her şey , bu yalana kansam. Her şeyin aslında bir rüya olduğuna inansam. Orada kalsam. Gözlerimi açıp oradan sonsuza uzansam. Gitsem ve gitsem ve gitsem, gittiğim yerden bir daha hiç gelmesem.
Gökhan Özcan
dün görüşemedik.
iki yüzyıl görüşememişiz gibi geldi.
ve üç yüzyıllık göresim geldi seni. 
Cemal Süreya
Hediye Sarı tekrar paylaştı.
Çünkü bir insan susmaya başlamışsa hayal kırıklıkları cebine sığmamaya başlamış, sözcükler miadını doldurmuştur.
Sayfa 45 - Halil EcerKitabı okudu
Havandaki Su
“Gittikçe acayipleşiyoruz!” diye söylendi beyaz saçlı adam, “Üç boyutlu, dört boyutlu, beş boyutlu filmler izlemeye meraklı tek boyutlu insanlarla doldu dünya”.
Gökhan Özcan
Havandaki Su
Bir senaryo metninde karakterlerin yaşayacağı her şeyi birbirine bağlamak, mantıklı bir çevre ve mekan içinde öngörülebilir bir akış oluşturmak zorundasınız. Elinizde birkaç farklı kurgu için en fazla birkaç alternatif plan olabilir. Hayatsa bunu her an sonsuz çeşitlilikle sunuyor bize. Kendimizi yazılım ve kurgulara dayalı bir hayatın içine kilitlediğimizde, o sonsuz ihtimallerden ve beraberlerinde taşıdıkları sonsuz zenginliklerden bihaber halde yaşayıp gidiyoruz. Buna ne kadar yaşamak denirse...
Gökhan Özcan
Havandaki Su
“Deneyimin yıkımı için bir felaketin gerekli olmadığını biliyoruz; büyük bir kentte rutin bir gündelik varoluş buna yeter de artar bile. Çünkü çağdaş insanın ortalama bir günü deneyime çevrilebilecek neredeyse hiçbir şey içermemektedir artık: Ne erişemeyeceği bir mesafeden ona ulaştırılan haberlerle dolu bir gazeteyi okumak ne de trafik tıkandığında otomobilin direksiyonunda geçirdiği dakikalar; ne büyük kentlerde toplu taşıma araçlarında yaptığı tatsız yolculuklar ne de aniden ana caddeleri tutan gösteriler. Ne şehir merkezlerindeki binalar arasından havaya süzülen göz yaşartıcı bomba dumanı ne de süpermarketin masalsı bolluk ülkesine yapılan ziyaret ne de otobüs ya da asansörde tanımadığı insanlarla yaşadığı dilsiz yakınlığın geçmek bilmeyen dakikaları... Modern insan akşam evine -eğlenceli ya da sıkıcı, sıra dışı ya da sıradan, korkunç ya da keyifli- bir sürü olay yaşamış ve tükenmiş olarak döner ama bu olayların hiçbiri deneyime dönüşmemiştir” diyor Giorgio Agamben, ‘Çocukluk ve Tarih’ kitabında.
Gökhan Özcan
Havandaki Su
Elimizdeki cihazlar, satıcı lisanıyla söylersek multifonksiyonel imkanlarla dolu... Hayatın doğal seyri içinde olmayan kolay kısayollar sunuluyor bize. Hem her gün yenilenerek, mevcudun üstüne yeni yeni imkanlar eklenerek... Evinizden çıkmadan ihtiyaç duyduğunuz, sizin ve sizinle olmasını istediğiniz her ‘şey’ birkaç dokunuşla emrinize amade hale geliyor. Evinizden derken sanal evinizi kastediyorum. Gözleriniz ve parmaklarınızla bağlı bulunduğunuz bilmemkaç inçlik ekranların dört duvarından. Orada her şey var; o kadar ki gerçek hayatta onlara ulaşmak için çıkıp insanların arasına karışmanıza gerek bırakmıyor. Hoş, bu pratik kısa yollar gerçek hayatla irtibatınızı epeyce zayıflattığından, son zamanların moda tabiriyle ‘yaşanmışlıklar’ noktasında sizi epeyce yoksul bırakıyor, dolayısıyla yaşamadığınız şeylerin muhtemel fikir ve duygularıyla hiç buluşamıyorsunuz ama olsun. Birinden diğerine geçerek sonu gelmeyen sanal turlara katılabileceğiniz sayısız teknolojik uygulama elinizin altında nasıl olsa, dolanır durursunuz. Peki, yetiyor mu bu, yetecek mi hep? Elbette yetmiyor, yetmeyecek. Ne kadar çarpıcı, cazibeli, zengin görünüyor olursa olsun sonuçta çok fonksiyonlu bir simülasyonu hayatın yerine koymaya çalışıyoruz. Hayat fonksiyonlardan ibaret değil, çok daha fazla şeyle şekilleniyor ve temeli öngörülebilirliğe dayalı yazılımların hiç erişemeyeceği öngörülemez sürprizlerle dolu. Er ya da geç hepimiz, yaşanmış bir şeyi ayniyle yaşayıp duruyor olmaktan sıkılacağız.
Gökhan Özcan
Havandaki Su
“O kadar çok şeyi o kadar telaşla yaşıyoruz ki” dedi yanındakine dönerek, “günün sonunda elimizde sadece sersemletici bir yorgunluk kalıyor!”
Gökhan Özcan
“Görür görmez âşık oldum!”, “İlk gördüğümde hayatımın aşkını buldum!” cümleleri koca bir yalandan ibarettir. Kimse , kendisine yakıştırmadığı birine aşık olmaz. Her zaman bir seçim vardır.
Sayfa 23Kitabı okudu