Patrick Ness
Yazar
BEĞEN
TAKİP ET
7.9
1.044 Kişi
2.255
Okunma
87
Beğeni
4.424
Gösterim
Unvan
Amerika doğumlu İngiliz yazar, gazeteci, akademisyen
Doğum
Fort Belvoir, Virginia, ABD, 17 Ekim 1971
Yaşamı
Ödül kazanmış bir romancı ve The Cras of Henningtoh ve Topics Obout Which I Know Nothing isimli iki önemli bilim kurgu kitabının yazarıdır. Yazar 2009 yılında Costa Çocuk Kitapları Ödülünü kazanmış, 2009 Booktrust Gençlik Kitapları Ödülü, Yılın Gençlik Kitabı Ödülü ve 2010 Carnegie Ödülü’ne aday gösterilmiştir.
İncelemeler
448 syf.
·
Beğendi
·
7/10 puan
Son ve Ötesi
-SPOİLER UYARISI-
Patrick Ness, okumayı uzun zamandır istediğim bir yazardı ve Son ve Ötesi kitabı sayesinde bu arzum tahakkuk etti. Dilinin ağır ve yavaş olduğu çokça söyleniyordu lakin bana kalırsa kitabın dili ne ağırdı ne de yavaştı. Hatta fazlasıyla akıcı olduğunu bile söyleyebilirim.
Kitabın büyük bir ters köşe yaptığı doğru fakat bu beni mutlu etmedi yahut kitabın değerini gözümde yükseltmedi. Hatta okurken bir ara "Yazar şimdi bunu nasıl toparlayacak ki? Keşke sahiden ölümden sonrasını anlatsaydı." demiştim kendi kendime ve sonradan kendime böyle tümceler sarf ettiğim için kızmıştım zira yazara haksızlık etmiştim.
Kitap bir bilim kurgu.
Ben başlarda fantastik bir şeyler okuyacağımızı ve yüksek ihtimalle çocuğun hayatına, travmalarına ve vicdanını sızlatan hatalarına şahit olacağımızı düşünmüştüm lakin hikâye çok farklı yerlere gitti.
Aklımda asla "Çocuk aslında ölmemiş olabilir mi?" tarzında düşünceler olmadı.
Yazarın yarattığı evreni ve evrenin içinde var olan diğer şeyleri sevdiğimi rahatça söyleyebilirim ki zaten kitabın beni meyus eden yanı bu değildi.
Öykü beklediğimden farklı ilerlemeye devam etti ve yazarın yaptığı ters köşenin şokunu yaşamam gerekirken haddi zatında Seth'in hâlâ ölü olabileceğini düşünüyor, bu ihtimalin verdiği heyecanla kitaba hızla devam ediyordum.
Sonra bunun olmayacağını fark ettim tabii. Yine de kitaba büyük bir heyecanla devam ettim.
Bir yandan beklentilerimin üstünde bir kitap oldu, bir yandansa cevaplanmayan bir ton soru ve açıkta kalan sonuyla beni derin mi derin, dibine görene değin Seth, Regine ve Tomasz üçlüsünü düşüneceğim bir kuyuya düşürdü.
Sonu epey açıktaydı aslına bakılırsa. Yazar en azından Seth'in yeni hayatına (aslında eski hayatına)- tabii gidebildiyse- dair bir anı paylaşsaydı kitabın sonu daha iyi olabilirdi. Eğer başaramadı ve öldüyse- ki şahsen ölmediği fikrinden yanayım zira kitabın başından sonun kadar çocuk âdeta dokuz canlıydı.- böyle bir son kâfi.
Fakat bunu asla bilmiyoruz ve asla da bilemeyeceğiz, öyle değil mi?
Karakterlere gelecek olursak; Seth karakterinin kitabın başlarda sürekli ağlayıp zırlaması, sonra ansızın gülmeye başlaması falan can sıkıcı kısımlardı ve hatta sinirime dokunduğu bile söylenebilir (Bilmiyorum, belki de ben abartıyorumdur.), Tomasz karakterinin on dört yaşında olup da sürekli Seth ve Regine ikilisinin kıçını kurtarıp durması da bir yere kadar gerçekçi ve yine bir yere kadar tadındaydı; Regine ise hikâyedeki ihtiyaç varmış gibi görünen ama aslında içi boş olan bir karakterdi ki gerek yersiz davranışları gerekse manasız gazabıyla epeyce sinirimi bozdu. Ama en nihayetinde hepsini bir şekilde sevdiğim aşikâr.
Kitapta mantık hatası gibi görünen kısımlar var ama ben bunların külliyen yazarın olaylara açıklık getirmemesinden kaynaklandığını düşünüyorum.
Sonuç olarak Patrick Ness'i sevdim ve diğer kitaplarını da okumayı istiyorum.
Kitabı tavsiye ediyorum, kesinlikle şansı hak ediyor.
Ayrıca LGBTI+ içerikli bir kitap olduğunu da söyleyeyim; artık ben bu tür kitapları bulmak için uğraşmıyorum, onlar beni buluveriyor.
Okuyacaklarıma Ekle
448 syf.
·
Beğendi
·
10/10 puan
ötesi var mıdır?
uzun zaman önce okumama rağmen, yıllar sonra okuma alışkanlığı kazanmamı sağlayan ve aylardır aklıma geldiği her saniye üzerinde düşündüğüm nadir kitaplardan bir tanesi.
kitabın akıcılığı beni bir günde bitirmeye teşvik etti. ve bu anilik çok uzun süre beynimi resetleyip durmama sebep oldu. gerçekten olabilir mi, diye düşünüp durmuştum. gerçekten bundan da ötesi olabilir mi? okuyan herkesin bu soruyu istisnasız sorduğunda yemin edebilirim.
bir bilim kurgu kitabı olmasına rağmen mantıksız ve tutarsız yerin olduğunu hatırlamıyorum. her şey birbirine bağlıydı. her gizem zincirin bir parçasıydı. ayrıca bu zincir, sona ve ötesine gidiyordu. başlarda fazla mantık aramama rağmen zamanla zarflar açıldı ve her aydınlanma yaşadığım bölümlerde uzun süre ağzım açık sayfalara baktım. aralara karışan geçmişten kesitlerle her şey en net haliyle açıklanmıştı.
spoiler##
okuyup bitirdiğim zaman yaşadığım bütün evreni sorguladığım ilk kitaptı. gerçekten bu dünya simülasyondan ibaret olabilir miydi? ve öyleyse tıpkı kitaptaki gibi uyanmamız mümkün müydü? zaten karışık olan ve sorgulamaya davetkar zihnim kitaptan sonra daha da büyümeye başladı. ve zamanın dışına çıkıp, boşluğun içine girdiğim her an da beni etkiledi.
ölmeden önce okunması gereken kitaplar listem olsa son ve ötesi kesinlikle ilk on'a girerdi. yazarın her bir kurgusu beni fazlasıyla etkiledi. bazen açıp sayfaları karıştırdığım bile oluyor. kesinlikle okuduğuma zerre pişman olmadığım ve üstüne tekrar okumak için beynimin silinmesini dilediğim bir kitap.
Okuyacaklarıma Ekle
162 syf.
Gökyüzümüzdü Okyanus
" İnsan dediğin dururken, kimin şeytana ihtiyacı vardır ki? "
Kitabı o kadar çok beğendim ki keşke hemen bitmeseydi devam etseydi dedim o kadar güzeldi.
Öncelikle Moby Dick'in ters yüz olmuş evrenine alışmam biraz uzun sürdü. Kitaptaki balinaların bakış açısına göre su altının dipsiz derinlikleri gökyüzü. Su altındaki topraklar şehirleri ve yeryüzü onlar için uçurum, çukur. Bizim suya daldığımızda hissettiklerimizi onlar da yeryüzünde, havaya sıçradıklarında hissediyor.
Balinalara hep hayran olmuşumdur, zaten Moby Dick'i de çok severim ve bu kitabı da göğsüm sıkışarak okudum. Bir defa daha bu dünyanın başına gelmiş en büyük felaket insanoğlu dedim
Nasıl güzeldi. Hem hikâye hem de resimleri. Deli Dolu Kitap işte böyle şahane eserlere imza atıyor, bayılıyorum.
Okuyacaklarıma Ekle
216 syf.
·
2 günde
·
Beğendi
·
8/10 puan
Ah Conor. Ne kadar üzücü bir hikaye. Kitap basit bir dilde yazılmış ki çocukların da daha rahat okuması için olsa gerek. Her kesimden insana hitap ediyor çok sevdim. Anlatılan hikayelerde bende Conor gibi şaşırdım, kızdım ama en çok tepkilerine güldüm :) hem hüzünlendirdi hem canavarla diyaloglarıyla gülümsetti. Verilmek istenen mesaj da oldukça güzeldi.
Okuyacaklarıma Ekle
224 syf.
·
2 günde
·
Puan vermedi
Çok uzun zamandır yanı başımda okunmayı bekleyen Siobhan Dowd'un fikrinden esinlenerek Patrick Ness 'ın kaleme aldığı Canavarın Çağrısı 'nı nihayet okudum.
☆
Aslında hiç bir şey yazmayıp sadece 'okuyun' demek istiyorum. Yaş aralığı önemli değil. Küçükseniz içinizdeki canavarla tanışıp ona neden ihtiyaç duyduğunuzu öğrenir, sorgulamaya devam eder, düşündükleriniz yüzünden kendinizi cezalandırmaktan vaz geçer ya da isteklerinizin sonucunu başkalarına mal etmeyi bırakırsınız. Yok büyükseniz, çocuklarınızın altında ezildikleri duyguları, onları nasıl biriktirdiklerini, nelere umut bağladıklarını, kabullenmeyi yenilmekle eş tuttuklarını fark eder onları cesaretlendirirsiniz...
☆
13 yaşında, annesinin hastalığıyla, yakınlık kuramadığı diğer aile üyeleriyle, arkadaşları arasındaki görünmez ruh haliyle, içinde yarattığı canavarla birlikle baş etmeye çalışan Conor'un hikayesi okuyacak olduğunuz. 'iyi ya da kötü ne olacaksa olsun' diye düşündüğü için cezalandırılmayı hak ettiğini düşünen Conor'un hikayesi.
Bu hikaye de mutlu bir son vaad etmiyorum size, ama boğazınızdaki yumruyla birlikte unutamayacağınız bir son olacağı konusunda söz verebilirim.
☆
Filmi olduğunu öğrendim. Genelde çok beğendiğim kitapların filmlerini izlemem, çünkü hüsrana ugradığım zaman gerçekten üzülüyorum. Izlediyseniz eğer olumlu ya da olumsuz fikrinizi söylerseniz çok sevinirim.
☆
Keyifli okumalarınız daim olsun... Kitapla kalın...
Okuyacaklarıma Ekle
216 syf.
Conor, annesi kanserle savaşan bir çocuk. Bu yetmezmiş gibi okuldaki arkadaşlarıyla olan problemleri, babasının uzaklığı ve gece gördüğü kabuslarıyla başı oldukça dertte..
Kitabi okumaya başladığımda yumuşak bir hikaye olduğunu düşündüm. O kadar akıcıydı ki, başladığım gibi yüzüncü sayfasına gelmişim. Sonra birden tüm o gerçeklik boğazımda düğümlendi.
Conor için geceyarısı gelen bir canavar, ona üç hikaye anlatacağını ardından dördüncü hikayeyi ona Conor'ın anlatacağını söylüyor. Böylelikle maceramız başlıyor.
Conor'la ayni yaslardayken benim anneme de kanser teşhisi konulmuştu. Üstelik annem yakinimda degil çok uzakta tedaviye başlamıştı. O siralar hayatımın nasıl gectigini size kitaptan bir cümle ile anlatabilseydim, şu cümleyi seçerdim:
"İnanilmaz gibi görünse de, dünyanın geri kalanı için zaman akıp gitmeye devam ediyordu.
Bir şey beklemeyenler için."
Ve Conor'ın bize anlattigi hikayede, bu yasadigimdan bağımsız olarak kendimi buldum. Herkesin kendini bulacağını düşünüyorum.
Bu kitap benim unutulmazlarim arasında yerini aldi.
İçeriğini anlatmak istemedigim icin tanitimini kisa tutuyorum. Sadece genel konusuna değinmek istedim.
Ancak kitap canavarin "üç hikaye"si ile bana Kehf Suresi'ndeki Hz Musa kissasini hatirlatti. Dördüncü hikaye daima bizde :)
İmtihanlarimizdan en hayirli en güzel şekilde sıyrılabilmek duasıyla...
Okuyacaklarıma Ekle
464 syf.
·
8/10 puan
Kaos Yürüyüşü serisinin ilk kitabı Umut Bıçağı. Bu serinin filmi çıkacağı için okuma listemde öne çekmiştim. Ve bu kitap Patrick Ness'ten okuduğum ilk kitap. O yüzden yazarı şimdilik sadece bu eserleriyle tanıyorum.
Öncelikle bence seri isminin hakkını veriyor. Tam bir olay serisi. Sürekli olay oluyor. Durum betimlemesi, durum bölümleri okuduğumuzu hatırlamıyorum. Hep koşturuyoruz.
Kitabımızın ana karakterleri Todd ve Viola. Todd, sadece erkeklerin bulunduğu bir kasabada yaşıyor. Bu kasaba halkı okumamış, yazmamış. Kitapları yakmış. Başlarında bir tane başkanla ömür geçirmişler. Kasaba kurallarına göre bu kasabada 13 yaşına giren oğlanlar yetişkin adam sayılıyor. Bu yetişkin olmuş adamlar da çok tuhaf davranmaya başlıyor. Bunun nedenini Todd da bilmiyor ve bu da onu kızdırıyor. Çünkü kasabada 13 yaşındaki tek oğlan Todd Hewitt.
Bir de bu kasabada "ses" virüsü var. Bu gezegende insanlar ve hayvanlar birbirinin seslerini duyabiliyor. İç seslerini. Bunu düşününce tüylerim ürpermedi değil. Herkesin iç sesini duymak insanı çileden çıkarırdı herhalde.
Todd, doğum gününe kısa bir süre kalmışken görmemesi gereken bir şey görüyor. Ve olaylar böyle başlıyor. Kaos Yürüyüşü ismi buradan geliyor diye düşünüyorum. Bence çok iyi bir isim seçimi olmuş. Umut Bıçağı da öyle.
Yorumumun iyi olması açısından Umut Bıçağı'nın orijinal baskısına da baktım. Kitapta çevirmen yazarın, kasaba halkının farklı bir dil şivesi kullandıklarını belirtmek için bazı kelimeleri bilerek yanlış yazdığını, o nedenle çeviride de böyle çevirdiğini söylemiş. İlk etapta bu duruma alışmam çok zor oldu. "Gidiyom, geliyom, yapıyom," gibi yöresel şivelerin yazıma dökülmüş halleri vardı. Fakat çevirmen haklı çünkü kitabın orijinal dilinde de durum böyle. Bazı kelimeler yanlış yazılmış, kimi kelime çeviride çıkmıyor, cümleler tuhaf. Çevirmenin bunu bize doğru yansıtabilmesi için böyle bir yöntem seçmesi gerekiyordu. Zaten sonra kitap beni sardığı için de bu yazıma takılmadım. Hatta adapte bile oldum. Bir de halkın, o karakterlerin dil kurallarını bilmediğini düşünürsek yanlış, saçma sapan konuşmaları da çok mantıklı geldi.
Yazar kitapta tamamen olaya odaklanmış olduğu için karakterlerin betimlemeleri, yerlerin detaylı anlatımları yok denecek kadar azdı. Hatta yok gibi bir şeydi. Sürekli koştuk diyorum ne görmüş olabiliriz ki zaten koşarken?
En çok takıldığım nokta "Kötülere bir şey olmaz," sözünün bu kitapta kanıtlanmasıydı. "Hadi öl be artık," dediğim her karakter ölmedi ama en en en istemediğim, sevdiğim karakterin başına gelmeyen kalmadı. Todd ve Viola'nın peşini bırakmayan manyağın tekinin (Bu bir spoi değil kitapta herkes Todd'un peşinde zaten) ölümcül hiçbir darbede ölmemesi beni çileden çıkardı. Olacak şey değil gerçekten.
Neden herkesin Todd'a ve onun 13 yaşını bitirip erkek olmasına taktıklarının açıklamasının bana yettiğini pek söyleyemem. Yine de böyle bir açıklama beklemediğimi de söylemem lazım. Kitapta olan kimi şey beni şaşırttı. Olayları heyecanla okudum.
Karakterler çok güzeldi. Todd, Viola, Manchee favori karakterlerimdi. Kimi zaman Todd beni çileden çıkarsa da onu 13 yaşında olmasına bağlayarak hoş karşıladım. Zamanla toparlanacağına inanıyorum. Sonuçta kendisi de böyle bir kaosun içine düşmeyi beklemiyordu.
Seri için iyi bir giriş kitabıydı. Başta biraz yavaş aktı ama sonra bir anda topladı bu sefer de hiç durmadı. Nasıl bittiğini anlayamadım. Tam her şey bitti sandığımda yazar bir bomba daha patlattı. Kitabın sonu da merak uyandırıcı bir şekilde gitti. Gözüme takılan birkaç şey yüzünden puan kırdım. Okurken sık sık "tam filme uyarlanmalık bir kitapmış gerçekten de," dedim. Umarım filmi beklentilerimi karşılar. Bence yazımı gibi detaylara takılmayacaksınız, akıcı bir macera romanı arıyorsanız okuma listelerinize ekleyebilirsiniz.
Okuyacaklarıma Ekle
© 2022 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.19.54