Oğuz Atay ile 86. Günden notlar,
Aslına bakarsanız bende nereden başlayacağımı bilemiyorum. Kitabı okumaya başladığım ilk günden itibaren sürekli aklımı kurcalayan bir ‘acaba yarım mı bırakacağım?’ sorusu vardı -ki tek yarım bıraktığım kitap 2. Cildi yarılamama rağmen Savaş ve Barış- ilk 200 sayfayı 50 günde falan anca bitirmişimdir. Hikayeye giriş yaptıktan sonra ben her gün yaşadığım, her gün hissettiğim, içinden çıkılamayan hayat sorgulamalarımı gerçekleştirdiğim anları tekrar tekrar yaşadım. 29 yaşımda bu kitabı okumam bence benim için çok geç kalınmış bir eser oldu. Kendime kızıyorum…
Değil 86 gün 186 gün bile sürseydi sonunu getireceğime emindim – tabii 200.sayfadan sonra-
Sonuna kadar hep içimden ölmedin ki Selim ölemiyorsun işte dedim. Hayali dünyamda bende kaç kere öldüğümü bilmiyorum. Herkesin yaşadığı, hissettiği olaylara o kadar güzel yer verilmiş ki…
Okuyun, sonuna kadar okuyun ki tutunamayan bir Selim değil 8,045 milyar insan olduğunu görün.