Her şeyin eninde sonunda geçeceğini bilmek ,bir yandan şefkatli bir sığınak ,bir yandan da karanlık bir mezardı. Boşluğa anlam katan ve bütün anlamların içini boşaltan bir bilgiydi. Bugünü var yarını yok kılan ,ömrü kısa bir misafirlikle eş tutan ,insana kardaki ayak izinden fazlası olamayacağını hatırlatan kadim ve kederli bir bilgi.
Sayfa 215 - hep kitapKitabı okudu
Dünya, böyle eksile eksile ,hiçe varıncaya dek kendi ekseni etrafında dönmeye devam edecekti. Kendi etrafında fırfır dönen bir şeyi ciddiye almaya çalışmaktı belki asıl aptallık. Böyle düşününce ,başta kendi varlığım olmak üzere , dünya yüzeyindeki her şey bana aşırı saçma geldi.
Sayfa 192 - hep kitapKitabı okudu
