Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
benokudukçabenim
benokudukçabenim
@benokudukcabenim
112 okur puanı
Mart 2018 tarihinde katıldı
Koca bir bardak Türk kahvem yanımda,sahilde kitabımı bitirdim bu defa.Ağzım,yüzüm yamulsa da rüzgardan...Keyfim yerinde.Kâfi.
Önceki kitaptaki Martha ve François çiftinin sevgili oğlu Serge bu 5.kitapta büyümüş de papaz olmuş.Kız kardeşi Desirée ile yaşıyorlar.Serge kendini dine iyice kaptırmış,Meryem resmine bakıp hülyalara dalıyor.An geliyor,kafayı çiziyor iyice.1.kitaptaki Doktor Pascal,yeğenini az hava alsın da kendine gelsin diye Paradou adındaki eşsiz bahçeye bitişik oturan tanıdıklarına teslim ediyor.Serge burada Albine ismindeki kıza gönlünü kaptırıyor.Kız bahçeden çıkmaz,tam bir dağ keçisi.Bu kısımda bol bol botanik bilimine dalıyoruz.Sayfa kenarlarına ızdıraptan "Yeter!" diye not düştüm,o derece.Düşünün,yeri geliyor tek sayfada 25 çeşit bitki ismi anılmış.Of ki ne of...Serge aşkın pençesine düşünce iyi ama kendine geldiğinde yaşadığı ikilemler okuyucuyu güldürüyor,25 yaşında tam bir ergen sayıklamalarına düşüyor "Oğlum ben napıyorum,papazım ya la ben.Allah beni kahretsin,aha günahtan battım.Affet Tanrım,ya da dur affetme az daha fingirdeyeyim.Ya da affet be,kilisemde öleyim."Tam olarak söylemleri bunlar olmasa da bu şekilde özetleyebilirim "kendimce".Bizi de mal ediyor yani.
Yazar gerçekten din,kilise yasakları ve doğada özgür gezen ruh çelişkilerini çok güzel konu almış.Yorumlarda betimlemelerden sıkılanları gördüm.Haksız değiller.Onun dışında Emile Zola'dan muhteşem bir kitapla tatili değerlendirmiş oldum.Tavsiye ederim.
Bir kitap okudu
Okur Takip Önerileri
1962-Cezayir'in bağımsızlığını kazanmasına günler kalmasına rağmen kaos ortamı ve bu hengamede kaybolan 3binden fazla kişi.Bu kişilerden biri de yazarımızın babası.Katledildiyse naaşı nerede,yaşıyorsa hani?Yok.
Kayıptan 20yıl sonra Fransa'dan Cezayir'e dönüp araştırmaya başlıyor yazarımız.Kız çocuğu iken babasını nasıl hasretle beklediğini,annesinin resmi makamlarla yazışmalarını ve hep geçiştirilişini,annesini daha da üzmemek adına giderek suskunlaşan bir kız çocuğuna dönüşmelerini okuyoruz.Babasının vaktizamanında annesine gönderdiği mektupları okuyabilmek ve yazılanlara sığınmak için bir acele okumayı öğrenmiş yazarımız.Çok acı.
Kendi hayatımla paralellikler kurdum,kitaba kapıldım diyebilirim.Dönmeyecek olanı beklemek çocuk yüreği ile.Kapı çalsa babası diye koşmak.Anneyi üzmemek için sessiz ağlamayı öğrenmek.Fotoğraflardan dünya kurmak.Yüreğinde oyun kurup oynamak.Koku ve ses kavramları üzerinde bikaç yerde durmuş yazar.O kadar iyi anlıyorum ki...
Ben küçük bir kız çocuğu değilim ama yine de hazırlıksız yakalandım bu kitaba.Ya da hâlâ öyleyimdir...Bir yanımla...Donup kalan.
3.kitabın telafisi gibi oldu resmen.Daha karakter odaklı ve daha akıcı bir kitap okudum bu kez.Serinin 4.kitabı Plassans Papazı.Ve bu kitapta bizim Adelaide'in iki torunu Marthe(Pierre Rougon'un kızı) ile François Mouret(Ursule Macquart'ın oğlu) karakterlerinin mutlu başlayan evliliğini görüyoruz.Bu mutluluk Plassans'a yeni atanan Rahip Fausaj'ın bizim çiftin üst katlarını kiralaması ile son buluyor.Zira Marthe ketum ve mesafeli rahibimize gönlünü kaptırıyor.Biz en başta Mouret'yi sevgisini gösteremeyen,soğuk bir tip olarak okuyoruz ama adamın içinden bir Kerem,bir Ferhat çıkıyor.4 kitaptan en beğendiğim son bundaydı,net.
Marthe rahibi görme sevdasıyla abuk sabuk günah çıkarmalara gidiyor.Rahip de bir o kadar kibirli...Deli etti beni.Siyasetin elinde oyuncak olmuş kızım din adamları,sen hâlâ rahip diye dolanıyorsun.Off,şapşal.Senin dini görüşünü öyle manipule ederler.İyi oldu sana.Emile Zola'ya tadında bir ara verip sonra geri döneceğim.
Emile Zola'nın "Paris'in Göbeğinde" ve "Paris'in Karnı" şeklinde dilimize çevrilen kitabı Rougon-Macquart serisinin 3 numarası.İlk iki kitapta 3.Napolyon'un darbe ile yönetimi eline geçirmesi sonucu 2.imparatorluk sürecinin başlamasını okuduk.Bu kitapta ise bu süreçteki haksızlıklara muhalefet ederek isyancılara katılan Florent karakteri ile tanışıyoruz.Ancak mağlup olarak sürgüne gönderilmiş Florent,kitabın başında oradan kaçıyor ve Paris'e geri dönüyor.Denk geldiği kişiler vasıtası ile yolu hallere düşüyor,bolca sebze pavyonları ve balık pazarı tasvirlerini,esnafın ilişkilerini ve dedikodularını okuyoruz bu aşamada.Ve yine üvey kardeşi Queno ile eşi Lisa ile yaşamaya başladığını okuyoruz.Çok detaya girmek istemesem de burjuva sınıfının şişman,işçi sınıfının ise zayıf ibareleri ile nitelendirmeleri yerinde bir tespit olmuş diyebilirim.
Basımı olmayan kitabı sahaftan temin ettim.Bolca yazım yanlışı olduğunu gördüm.Ve ilk iki kitaba oranla bir miktar kopmalar yaşadım okurken.Lakin seriye devam etme serüvenimi sekteye uğratmadı.
Serinin 2.kitabı da bitti ve ilki kadar sürükleyiciydi.Bu sefer Pierre Rougon'un kendine çok benzeyen oğlu Aristide karakteri ile başladı kurgu.Cumhuriyet yıkılıyor ve Rougonların istediği üzere imparatorluk kuruluyor.Aristide ve yüksek mevkilere gelmiş sinsi ağbisi Eugene Paris'te yaşıyorlar.Ölüm döşeğindeki karısının yanında 2.evliliğinin planlarını yapıyor Aristide.Talih kuşu ayağına geliyor desek yeri.Gayriresmi şekilde hamile kalan ve çok genç yaştaki Renee ile evlenmeyi kabul edip servete konuyor bizim kunduz Aristide ve kendi soyadını değiştirip Aristide Saccard oluyor.Tüy dikiyor,şah idi şahbaz kesiliyor bu kitaptaHer alavere dalavere mevcut kendisinde.İlişkileri hep çıkar üzerine kurulu.
Renee birden bir yalnızlığın içine düşüyor.Neyse ki Aristide'in ilk eşinden olan oğlu Maxime var.Resmen Renee ile birlikte büyüyorlar.Renee içinde bulunduğu bunalımlarda sürüklenirken Aristide arka planda kene gibi emiyor genç karısının variyetini.Okuduklarınıza inanamayacağınız detaylara girmedim henüz.
Gerçekten çok güzel gidiyor.3.kitaba geçiyorum.Bekleyemicem
Tarih 1947,yer Brooklyn.22 yaşında güneyli Stingo yazar olmak istemektedir.Çalıştığı yayın kuruluşunda tüm angarya işler yüklenir kendisine.Ki geçer not almış nüshaları okuma hakkı bile yok,aksine kendi tabiriyle " çöp" niteliğindeki edebiyat eserlerini elekten geçirmekten sorumlu.Haliyle işinde mutsuz.Yönetici de değişince politik
