"Cemal! İhsan! Bak benim de iki bacağım koptu, kafam parçalandı. Bana karşı muhabbetinizde aşağı eğilen bir şey vardı. Niçin bunları görmeden öldünüz? Ben de bu ezelî şeyler için, bayrak için, namus için parçalandım!"
Neferim başıma kolonya sürüyor, gözleri nemli, "Beyim, beyim, onlar şehit oldu. Ne mutlu, ağlama," diyor.