İnsanların bir köpeği var, bu köpek onlara hükmediyor. Schopenhauer bile sonuçta kendi kafasının değil ama bir köpeğin hükmü altındaydı gerçekte. Bu gerçek diğer büyün gerçeklerden daha iç karartıcı. Temelde Schopenhauer'in düşüncesini kafası değil, Schopenhauer'in köpeği belirliyordu, Schopenhauer'in dünyasından nefret eden kafa değil, Schopenhauer'in köpeğiydi.
Sayfa 35 - YKYKitabı okudu
Dostluk, ne gereksiz bir sözcük! İnsanlar ağızlarında bu sözcüğü bıktırıncaya kadar geveliyorlar, hiçbirinin değeri kalmamış, tıpkı sevgi sözcüğünün öldürülünceye kadar gevelenerek değerini kaybettiği gibi.
Sayfa 34 - YKYKitabı okudu
Dünya her şeyi karşılayacak kadar zengindir gerçekten, ama bunu dünyayı yöneten politikacılar tamamen bilinçli olarak engelliyorlar.
Sayfa 29 - YKYKitabı okudu
Yoksulluk yok edilemez ve onu yok etmeyi düşünen biri özellikle insanları ve dolayısıyla da doğayı yok etmekten başka bir niyete sahip değildir.
Sayfa 28 - YKYKitabı okudu
İyi dünya denilen dünya bütünüyle ikiyüzlü, bunun tersini ilan eden ve hatta buna inananlar ise rafine bir insanteper ya da affedilmez bir ahmak.
Sayfa 28 - YKYKitabı okudu
Düşünceyi duyurmak suçların en zararlısıdır ve ben bu en zararlı suçu birçok kez işlemekten kaçınmadım.
Sayfa 24 - YKYKitabı okudu
Sahip olduğum tek dostlarım ölüler, bana edebiyatlarını bırakanlar, başkaca dostum yok.
Sayfa 21 - YKYKitabı okudu
Bizim gibiler bir yandan yalnız kalamazlar, öte yandan da bir topluluğa dayanamazlar.
Sayfa 20 - YKYKitabı okudu
Düşünce insanı denen kişi her zaman bir başkası üzerinden konuyu ele alır, bu iş için onu öldürür ve zihinsel amacı için onu ceset haline sokar.
Sayfa 20 - YKYKitabı okudu
Gerçek zaten her zaman korkunç şey, ama gene de yalana, kendi kendini aldatmaya dayanacağına gerçeğe dayanmak her zaman daha iyi.
Sayfa 19 - YKYKitabı okudu
Kadınlar ortaya çıkar ve birine yapışıp onu mahvederler.
Sayfa 19 - YKYKitabı okudu
Benim sahip olduklarım yaşamım boyunca bana yeter, çünkü ben zaten uzun yaşamayacağım, dedim kendi kendime ve koltuktan kalkıp mutfağa gittim.
Sayfa 17 - YKYKitabı okudu
Zamanla evim olan bu mezara saplanıp kaldım. Sabahları mezarda uyanıyor ve bütün gün mezarda oradan oraya koşuyor ve akşamları da bu mezarda uykuya yatıyorum.
Sayfa 15 - YKYKitabı okudu
Sen yalnız ölülerle uğraşıyorsun, bense yaşayanlarla, fark bu.
Sayfa 15 - YKYKitabı okudu
Kıpırdamadım ve sırt duruşumu izledim. Bu sırt anne tarafından büyükbabamın sırtı, diye düşündüm, onun ölümünden bir yıl önceki sırt.
Sayfa 13 - YKYKitabı okudu