betüş
@betulkapln
"Le vent se lève ! … Il faut tenter de vivre!"
KTU - Türk Dili ve Edebiyatı
Ankara
56 okur puanı
Aralık 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bir kitap okudu
88 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Nereye baksam onun yaşamış olduğunu ve benim onu yitirdiğimi görüyorum!
Sayfa 388Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Onu bana hatırlatmayan ne var ki? Su döşemeye baksam, taşların üzerinde onun yüzünü görüyorum. Her bulutta, her ağaçta o var. Geceleyin hava onunla dolu, her şeyde ondan bir pırıltı var, gündüzleri ise çevremde ondan başka bir şey yok, her yerde o! Rastladığım kadın ve erkek yüzleri, kendi yüz çizgilerim bile, bir benzeyiş içinde benimle eğleniyorlar.
Sayfa 388Kitabı okudu
Ateşin kızıl ışıkları güzel başlarına vuruyor, bir çocuk hevesi ve merakıyla yanan gözlerini aydınlatıyordu. Çünkü birisi yirmi üçünde, öteki on sekizindeydi, ama birçok duygu, birçok şey onlar için o kadar yepyeni, henüz öğrenilmemiş şeylerdi ki, ikisi de hálâ ilkgençliğin heyecan ve büyüsünden kurtulamamıştı hallerinden belliydi bu.
Sayfa 386Kitabı okudu
Aydınlanmaya başlayan kafası, yüzünün çizgilerini de aydınlatıyor ve yüzüne bir canlılık, bir soyluluk veriyordu.
Sayfa 386Kitabı okudu
Bir kitap okudu
Yalnız, ihanet ile şiddet iki ucu sivri onlara benzer; kullananları düşmanlarından beter yaralarlar.
Sayfa 213Kitabı okudu
Ona kalbimi verdim, aldı, didik didik edip öldürdükten sonra gerisingeri bana fırlattı. İnsan yüreğiyle duyar, Ellen; mademki benim yüreğimi paralayıp yok etti, artık ona acımak elimde değil.
Sayfa 210Kitabı okudu
Bu gözlere baktıkça, bu erimiş ellere dokundukça, bağışlamak zor. Öp beni yine, gözlerini de gösterme! Bana yaptıklarını bağışlıyorum. Ben kendi katilimi seviyorum; ama seninkini, onu nasıl sevebilirim!
Sayfa 197Kitabı okudu
Neden beni hor gördün? Neden kendi kalbini de yanılttın, Cathy? Seni avutacak tek söz söylemeyeceğim. Bunu
hak ettin. Sen kendi kendini öldürdün. Evet, beni dilediğin kadar öpüp ağlayabilirsin, benden de karşılık görebilir, bana da gözyaşı döktürebilirsin; bunlar seni yakıp bitirecek, seni kahredecek. Beni seviyordun öyleyse beni bırakıp gitmeye ne hakkın vardı?...Çünkü ne yoksulluk ne alçalma ne ölüm, kısacası Tanrı ile Şeytan'ın elbirliğiyle üzerimize yığabileceği hiçbir şey bizi ayıramayacakken, bunu sen kendi isteğinle yaptın. Senin kalbini ben kırmadım, onu sen kendin kırdın; kendininkini kırarken benimkini de kırdın.
Sayfa 197Kitabı okudu
Gerçekte diken, hanımeli çiçeklerine doğru eğilmiyor, hanımelleri dikeni kucaklyordu. Ortada karşılıklı bir baş eğme yoktu; biri dimdik duruyor, ötekiler de ona boyun eğiyorlardı. İnsan, karşısında dik başlılık görmezse, hiç huysuzlanıp hırçınlaşabilir mi?
Sayfa 113Kitabı okudu
O hep, ama hep benim aklımda. Bir zevk olarak değil, tıpkı benim de kendim için her zaman bir zevk olmadığım gibi, ama kendimmişim gibi, tıpkı o benmiş gibi!
Sayfa 102Kitabı okudu
Benim yaşamım onda odaklaşır. Yeryüzünde her şey yok olsa da yalnız o kalsa, ben var olmakta devam ederim; başka her şey yerinde dursa da yalnız o yok olsa, evren bana tümüyle yabancılaşır, Ben artık bu evrenin bir parçası değilmişim gibi olur.
Sayfa 102Kitabı okudu