Düşün: Bugün göçüp gittin, yoksun. Bir hayalet ol. Sadece sandalyende otururken, basitçe kaybol, sadece, "Artık gerçek değilim; ben yokum" diye düşün. Ve sadece gör nasıl ev devam ediyor. Muhteşem bir huzur ve sessizlik olacak. Her şey olduğu gibi devam edecek. Sensiz her şey aynen devam edecek. Hiçbir şey eksik olmayacak. O zaman sürekli meşgul olmanın, bir şey yapmanın, eyleme takıntılı olmanın anlamı ne?