Sabitlenmiş gönderi
‘Ya Rabbi’… En büyük dualardandır…
Tek mülkümüz tertemiz tutmaya didindiğimiz gönüllerimizdi..
Okur Takip Önerileri
O’nun(s) bu bulutlu konuşmasıyla dünyanın en yüksek dağına dönüşmüştü sanki ve o yalın, o duru sual, beni dağın başında tek başına bırakmış gibiydi..
Bütün dünya uğultular halinde başımın üstünde dönüp üst üste çakılıyordu beynime sanki o anda..Erimiştim.Eriyivermiştim..
Sevince insan, işte böyle oluyordu demek ki..Dar olan genişliyor, kısa olan uzuyor, az olan çoğalıyordu gönül hoşnutluğundan..
Söz veriş nehrinin iki yanı yoktur iyice düşünürsen halimi. İki yan da O’nundur. Aslında nehrin ve sözün de kendisidir aşk..
Bana döndüğünde yaz gelirdi her seferinde, içimdeki ağaçlar göklere yükselirdi.
İçimde durmak bilmeyen depremi durduran dağımdı O (s) benim.Karanlık gecede yolumu bulduran.
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Konuşmasıysa yağmurumdu. Hayat verirdi O’ndan(s) bana ulaşan her kelime.
Her seferinde ilk kez görüyormuşum gibi çarpıldığım bir rüzgar eserdi O’dan(s)…
“Konuş Hümeyra..”
Cümlesiyle içimde birikmiş nice cümlelerin bendini çözer, gözlerimin içinden geçerek uzaklardaki bir denize dalar gibi dinlerdi beni…
İki dost. İki arkadaş. İyilikte ve zorda. Demirde ve ipekte. Ateşte ve suda . Toprakta ve havada. Dört unsuruyla sınanmış tüm çarkıfeleklerin.. Doğru sözlü, sözlerine ve birbirlerine sadık iki yakın kişi..
Ah şu ölüm..Şu ölüm ki insana ayağındaki bağdan da yakın ölüm..