Sizi yok sayanları Siz neden Var ediyorsunuz!
1000 kitapta farkettiğim ama anlamlandıramadığım bir şey var;
Bazı hesaplar kimseyi takip etmediği halde binlerce takipçileri oluyor . Bu hesapların özellikle paylaşımlarına baktığımda burada ortalama bir hesaptan hiçte farklarının olmadığını veya okudukları farklı bir türün olmadığını, hep bilindik eserler binlerce kez paylaşılmış alıntıların tekrarından başka bir paylaşımlarının olmadığını gördüm . İletilerine bakayım belki kendi fikirleri vardır insanlar benimsemiştir diyorum , bakıyorum , fikir adına zerre yok . Daha ilginci de bu hesaplar yüksek oranla kadın arkadaşlarin hesabı oluyor . Bu hesapları neden takip edersiniz . Neden sizi yok sayan birini siz var edersiniz anlamıyorum . Belki de yanlış düşünüyorum bilmiyorum!
Hep olduğun yerde sayılıp durmanın, yıllar geçse dahi senden hiçbir şeyin geçemediği bir durumdayken farklı bir durumla karşılaşınca bir tökezliyor, bir kuşku duyuyor insan. Sendeliyor. Yapamam sanıyor. Kendi konfor alanının dışına çıkmak korkunç ve ulaşılmaz geliyor. Kendini yalnızlığına öyle alıştırıyor ki insan tam tersi olmaya bir başlasa derhal bir kaçış yolu arıyor kendini tekrardan yalnızlaştırma yoluna götürmeye çabalıyor. Çünkü başka türlüsünü öğrenmemiş hiç. Tek bildiğine de sıkı sıkıya tutunmuş.
İçimde müthiş bir yazma isteği var ? Şu yazı da icat edilmeseydi iç dökecek başka bir yer bulabilir miydik ki? Şahsen benim kaçışlarım hep bir kalem ve beyaz bir kağıtta son buluyor.
Günaydın. Hayallerimizden vazgeçmek öyle kolay değil. Şartlar tüm mümkünleri söküp atsa bile... 
Amor Towles şöyle diyor: "Hayat insana hayallerinin peşinden gitmeyi imkânsız kıldığında, insan gizlice de olsa hayallerinin peşinde dolanır." Bunca kötülüğün olduğu dünyada, imkânsız hayallerin peşinde dolansak ne çıkar sevgili okur? Kime ne! Var
"GEÇMİŞİN YÜKLERİNDEN KURTULMAK"
Geçmişte belki çok acı şeyler yaşadın, alman gereken sevgiyi alamadın, kötü muameleye maruz kaldın, belki de ihmal edildin. Sevilmedin, değer görmedin. Yaşadığımız olumsuz olaylardan dolayı hepimiz biraz yaralıyız. Bazılarımız zaman içinde bu yaralarını tedavi ederken bazılarımızın yaraları ise hâlâ kanamaya ve acımaya devam etmekte.
Peki,
Bir şey seçebilseydim
unutmayı seçerdim.
Yanlış tercihleri,
boşa harcanan emekleri
ve acıdan başka bir şey vermeyenleri.
Benden Şeyler #3
Bir şeyler konuşmak istiyorum. Mesela... gökyüzü neden mavi, Başka renk nasıl olurdu?
Kaktüsler neden dikenli?
-Amiyâne tabirle -çakma sarışınların neden hep saç dipleri akmış oluyor? İnsan neden annesinin saçlarına hep dokunmak istiyor?
Sevgiler neden hep üstünkörü, zarar verircesine yaşanıyor? Naif bir şekilde sevemez mi insan, sevilemez mi? Neden insanlar değer gördüğünde daha da uzaklaşır? Kötü davranınca yamacında mı dolanır?
Baklavayı seven neden bu kadar çok insan var? Kahverenginin güzel bir göz rengi olduğunu kim söyleyecek sahiplerine? Kitap okumanın birçok şeyden daha çok işe yaradığını nasıl kanıtlayacak, kitaplarda nefes alıp verenler?
En çok neyi özlüyor insanoğlu? Eskiyi mi, sevdiğini mi, küçükken gizli sırlarını anlattığı peluş oyuncağını mı, merhum babaannesini mi? Ve geceleri neden hep çok düşündürücü oluyor ve neden hep yalnız, bir o kadar da huzurlu hissettiriyor?
Kaç soru var aklımda. Hep böyle aptalca bir o kadar da güzel olan binlerce soru ama üşeniyorum hepsine cevap aramaya.
Bazen kendiliğinden buluyorum cevaplarını ama doğru değil diye inkar ediyorum bu cevapları. Kabul etsem mutlu olacağım biliyorum ama bundan sanırım istememen.
Mutlu olmak...insanı sarhoş eden bir duygu ve ben hep ayık olmak istiyorum. Hep mutsuz olma pahasına, ayık kalmak.
Seni Sevmek
Seni sevmek gözlerine bakamadığım halde
gece gökyüzünde parlayan yıldızlarla bir tutmak gibi
Seni sevmek çok başka bir duygu sen aşk demek
Sen sevda demek sen hayat demek
bana ben olduğumu hatırlatan doğruluk ekseni demek
İşte seni sevmek ne elini tutmak
nede gözlerine bakmak seni sen olduğun için sevmek demek
Gözlerimi karanlığa diktiğimde