Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
216 syf.
·
Puan vermedi
Feyyaz Kayacan-Çocuktaki Bahçe “Önce annem vardı. Ve annemin sesi, gözü, eli vardı her sözcükte. Soluklarımın saymanıydı annem. Evdi, bahçeydi, odaların toplamıydı. Ve her şeyin üstünde silinmesi olanaksız bir toz gibi çökelleşmişti.” Kursağımda kaldı. Zaten çocuk dediğin şey bir yutkunmadan ibarettir benim için. Hele ki çocuğun içindeki bahçe kara sarmaşıklarla kurumuş otlarla doldurulmuşsa..kocaman bir bahçesi olan yalının penceresinden,dışarı çıkmadan, despot,sürekli dayak yediği annesi ile, ve evdeki varlığı hayalet olan bir babayla yaşayarak hayatının çürümesini izleyen bir çocuk..o simsiyahlaştırılan hayatına renk katabilmek adına hayal dünyasını rengarenk boyayan,kendine bahçe kapısının ardında dünyalar çizen bir ressam.. Yazar Bilge Karasu’nun yakın dostu imiş. Biçem sanatı; melankolinin ve karamizahın ustalıkla işlenişi zaten dost olduklarını tasdiklemiş oldu. Hani böyle çocuksunuzdur ama hava hep bulutludur ya. Aradan güneşi görmeye çalışırsınız hani. Bu öyle bir kitap.. Çokçokçok sevdim #bitavsiyemvar
Çocuktaki Bahçe
Çocuktaki BahçeFeyyaz Kayacan · Kırmızı Kedi Yayınevi · 074 okunma