Aşka gölge kovan sevdayı ara
İnce çıtırtılarla ruha dokunun sevda ile
Hayalin bahçesinde kimsesiz bir hatıra
Bir göçmen kuşu gibi uçarak kaybolacak
♤Gölgeyi gerçek, gerçeği gölge yerine koyan insan, kendini kandırmaktan başka bir şey yapmıyor.
Bu kadar mı zordu bir mumun alevine
Dokunmak ve sevmek ıstırabımı
Bir dalın çürüyen yaprağı mıydı hayat
Güneşi arayan gölge kimindi
Bağışla, incinen bahar
Yanan mektuplar benimse
Gel, yeniden buluşalım derinde
Çeşmelerden gökyüzüne akalım
Tut ellerimden, hadi gülümse...
West Indies,Kızıl Elma,İtaki,Maçin!
Uzun yola çıkmaya hüküm giydim.
Beyazların yöresinde nasibim kalmadı
yerlilerin topraklarına karşı şuç işledim
zorbaların arasında tehlikeli bir nifak
uyrukların arasında uygunsuz biriyim
vahşetim
beni baygın meyvaların lezzetinden kopardı
kendime dünyada bir
acı kök tadı seçtim
yakın yerde soluklanacak gölge bana yok
uzun yola çıkmaya hüküm giydim.
Aynanın gösteremediği tek yer içimiz. İnsanın içindeki gölge gibi. Belki de biz içimizin gölgesiyiz. Ve o yüzden en parlak mutluluk anlarında, içimizi bir gölge kaplıyor.
Sayfa 130Kitabı okuyor
Gölge!
Cilvemsin!
Döve döve öldürdüğüm uğurböceklerisin her umutlandığımda. Örneğin, iki boş bardakmışız da dolu bir sürahinin yanında, dolduran yokmuş gibi bizi.
Sayfa 86
Gölge!
Cilvemsin!
Yuttuğum tespihböceklerisin her veda sosyetesinde. Örneğin, ciddi bir ayrılık tasarlayan iki kişilik örgüt gibi, suç teşkil etmeyen bir güzelliktesin. Fecisin.
Sayfa 85
Sen benim sonsuzca sevdiğim misin
yoksa, tarihin biriktirdiği
sanıyla mı örüldün
tutkun olduğumsan şunca yıl
bu nasıl
var mısın?
uzaktan uzağa da taşıdığım
bunca zaman
bir sesin hayali bir görüntünün
bunca tutkun olmasam
seni onlarca biçimde
yeniden yaratabilir miydim?
biriktirdiğim değilsin
seçe seçe ördüğümsün
azalarak yittiğin
günü görmem imkânsız
azala azala yiten
bir bedenim
Unutma ki; aydınlığında bir bedeli var.
— Bir mum yaktığında beraberinde bir gölge oluşturursun.
~ 
Ursula K. Le Guin
hastalıklı ortamın kurulmasında ve beslenmesinde "Aman huzurumuz bozulmasın." yaklaşımının göz ardı edilemez bir payı var. Kim olduğunuzu yadsıyarak gir- diğiniz bu zindan giderek bir alışkanlığa dönüşüyor. Konfor alanının dışına çıkma cesaretini gösteremeyen korkaklar, alışkanlıkların sağladığı kolay yaşamı, özgür- lükleriyle ödeyerek kişiliksizleşiyor. Bundan sonrası saygının, güvenin, gelişmenin, hayattan zevk almanın eser miktarda bile görünmediği niteliksiz bir gölge yaşam.
Her insan eşsiz bir bedene sahipken gölgelerimizin neredeyse birbirinin aynı olması tam da bu nedenle olsa gerek. Başkalarını rahatsız edeceğini düşünerek onlardan farklı olan benzersiz taraflarımızı ortadan kaldırdığımızda gölgeden farkımız kalmıyor. Artık inancımızı ve ilkelerimizi bırakın müdafaa edebilmeyi, otoritenin görüşünden başka inanç ve ilke geliştirmenin dahi mümkün olmadığı şekilsiz bir gölgeye dönüşmüş oluyoruz.
Köle ruhlu gölge insanlar alıştıkları yaşamı özgürlüğe tercih ettikleri için Hz. Musa'dan soğan, sarımsak ve mercimek istemişlerdi. Özgürlüğün bedelini ödemek yerine zilleti normalleştirmişler, sürekli geride bıraktıkları köle yaşamını aramışlardı. İçinde bulunduğu durumu normalleştirmek zihnin, dayanamayacağı hayat şartlarıyla baş etme yöntemi olabilir. Bu nedenle onları yargılamak ve eleştirmek yerine özgürlüğe ve saygın bir insan gibi hissetmeye yavaş yavaş alıştırmak gerekir
Sayfa 40
