“Yarın ve yarın ve yarın
Diyerek küçük adımlarla hayatın
Son hecesine kadar ilerler zaman.
Ölüm yolunda ilerlerken bütün dünlerimiz,
Geçmiş günlerimizdir sersemlere ışık tutan.
Sön, kısacık mum, sön! Hayat yürüyen bir gölge;
Zavallı bir kukla, sahnede çırpınarak saatini dolduran,
Sonra bir daha esamesi okunmayan.
Bir aptalın anlattığı bir masal bu, sırf gürültü, patırtı;
Bir anlama geldiği de yok.”
Kitabın ismi yukarıdaki satırlarda görüldüğü gibi kitabında da bol bol içerdiği Macbeth’ten alıntı. Bilgisayar oyunlarını temel alan ancak insan ilişkilerinin tam merkezine konumlanmış bir kitaptı. Bazen eğlenceli, çoğu zaman buruk. Bazen fazla uzatılmış geldi, sıkıldım bazense okumayı bırakamadım. Ben de “Revolver - Parallel Lives”şarkısını dinliyormuşum hissini uyandırdı. Bilgisayar oyunları oynamam ve oyun geliştirme ilgimi çekmiyor olsa bile kitapta kalmaya devam ettim. Üzerimde çoğunlukla hüzün bıraktı. Sanırım ucu açık, dram sarmalına girmiş eserler bize daha çok tesir ediyor.
