Terzilere gittim ;hayatıma taze elbiseler diktirdim.
gözyaşı mendillerinden şapkalar ;
kederlerimi, kafatasımda tutuyorlar.
şarkılardan eldivenlerim var benim ;
dokunamadığım yaralara ;benim yerime dokunuyorlar.
ekmek ufaladım kuşlara; sadece sinekler konuyor
ve kanatlarında hep çamur taşıyorlar ,hep çamur taşıyorlar ,hep çamur taşıyorlar
Nedir kendini aramak?
Nasıl ve nerede aramalıdır insan kendini?
Arayan, araması gereken insan mıdır? Yoksa toplum mu?
Toplum nasıl arar, aramalıdır kendini?
Toplum olarak kaybolmakla, insan olarak kaybolmak aynı mıdır? Etkileri nelerdir?
Sorular, sorunlar! Merkez'de insan olunca çoğalırlar.
Benim düşüncem #KendiniAramak 'ta
Başarısız
Bu sözcüğü seviyorum:Başarısız. İnsanın kaderi bu,hep böyledir. Başarısızlıktan başarısızlığa,basit birer taslaktan öteye gidemezsin.Hayat asla sahnelenemeyecek bir oyunun sonsuz tekrarından ibaret.Benimde bazen bi kaç kendi düşüncem oluyor.Ama insanlar onu benden hep çalıyorlar.
Amélie | Başarısızlık
Anny'le anlaşarak birbirimizden ayrılmaya karar vermiştik.Tokyo'ya gitmeye karar vermiştim. Bir kaç kelime yazdım ona. Artık «sevgilim,» diyemediğimden hiçbir art düşüncem olmaksızın «Sevgili Anny,» diye başlamıştım mektuba. Şöyle cevap vermişti Anny :
«Buluşlarına hayranım doğrusu; hiçbir zaman sevgili Anny'in olmadım senin, şimdi de değilim. Sana gelince, şuna inanmanı isterim, sen de benim sevgili Antoine'im değilsin. Mektuba nasıl başlayacağını bilmiyorsan başına hiçbir şey yazmazsın olur biter.»
Senin tek nefeste kurduğun bir cümle, benim kaç gece nefesimi kesti bilmiyorsun...
Her gece, her gece seni düşlüyorum.
Her gece bir tek pencere arıyorum.
Bir tek pencere arıyorum, bir tek...
Perdesini aralayınca, seni göreceğim,
Bir tek pencere...
Düşlerim boğuyor, gözlerim açık görmek istiyor.
Beyazlar içinde gel, hayalin olsada...
Bir tek düşüncem var,
Bir pencere arıyorum...