Bir kronum bile yok.

Cepte beş kuruş para olmadan sokaklarda ve açlığın zirvesinde dolaşıp durmak. Sırf ağzında yiyecek bir şey hissetmek için, talaş-tahta parçası, çiğ et, elbisesinden bir parça ağzına atmak, ceketinin düğmelerini satmak için çabalamak, hatta parmağını ısırmak, zar zor bulunan bir kaç lokma yemeğin ardından, midenin bunları kabul etmemesiyle ağlamak, isyan etmek v.b. kitapta karşı karşıya kalacağınız bazı durumlar. İsmi kendisine bu kadar yakışan başka bir kitap var mı bilmiyorum. Hadi ye artık, bul şu kronu, borç istesene demekten içim şişti. Adını bir türlü öğrenemediğimiz kahraman, çaresizlik, yoksulluk ve gururun da birleşmesiyle yürüyen bir cenazeye dönüşüyor. Şimdi bitti, ölüyor, öldü derken hikâye devam ediyor. Acıktıkça acıkıyor. Sefaletin ortasında, namuslu kalmak için uğraşı verirken kendi kendini parçalıyor. Ölme ümidiyle sabaha hazırlık yaparak yattığı bile oluyor. Okurken yazarın ne kadar irdeleyici bir anlatımı olduğunu fark edebiliyorsunuz. Aslında karakter açken daha tutarlı hareketler yapsa da, tok olduğunda içinden başka biri çıkıyor ve çıldırıyor. Tek tutarlı olduğu şey yazmak, ne olursa olsun yazmayı bırakmıyor, bırakamıyor. Kuvvetli olan hayal gücünün ona oynadığı oyunlar açlıkla birleşince durum iyice karışık bir hal alıyor. Sonradan anlıyorum ki; yazarın anlattıkları, hislerin tarifindeki saydamlık, hayat hikâyesinden kaynaklanıyor. Yokluğun pençesinde biriktirdiği sıkıntılar, sonradan bu kitapta kendini göstermiş. Dünya klasikleri ve ödüllü yazarlar ilginizi çekiyorsa, kitaba şöyle bir göz gezdirmeniz kitabı okumanız için kâfi gelecektir.

AçlıkKnut Hamsun · Varlık Yayınları · 201727,9bin okunma