aklımda kaldığı kadar
yarına inanmak
rüyalarımı hatırlamaya çalışıyorum. çoğunlukla karman çorman ve gündelik.
aklımı alan, aklımı böylesine alan, aklımı almasa ne olurdu... olan oluyor.
rüyalarım gündelik olmasalardı. aslında pek de değiller.
eski iç alanıma yeniden akmak isterdim. eskisi gibi olmaz.
yeni iç alanıma derinleşmek isterdim. onu hissetmek.
burada, bu kocamanlıkta sıkışmış gibiyim.
bir kuş görüyorum serçe. üzerine güneş vuruyor. tüylerine yakından baksaydım ve görseydim göbeğinin hareketlerini nefes alırken. yine sanki. yine karnımdan vurulur muydum bir gerçekliğe yaklaşıp.
yarına inanmak, zamana inanmak, zamanın iyileştirici gücüne. onu sıkıştırmamak.
onun güzelliğine inanmak, ona direnmemek.
bunun için nerelere gitmeli
bu bilinmezlik beni allak bullak ediyor.
aklımı alan, aklımı böylesine alan,
aklımı almasaydı..
Kara Yusufun Aşkı Ayşegüle
Bir kere kara sevdaya tutulmaya gör kapıldım gidiyorum bu aşkın Sevmişim Ona yanarYüreğim yanarda efkar köz olur kayalara çarpıyor başımı hatıralar Uçan kuşa eşe dosta elveda Neredesin
Kara Yusufun Aşkı Ayşegüle
Bir kere kara sevdaya tutulmaya gör kapıldım gidiyorum bu aşkın Sevmişim Ona yanarYüreğim yanarda efkar köz olur kayalara çarpıyor başımı hatıralar Uçan kuşa eşe dosta elveda Neredesin
Kara Yusufun Aşkı Ayşegüle
Bir kere kara sevdaya tutulmaya gör kapıldım gidiyorum bu aşkın Sevmişim Ona yanarYüreğim yanarda efkar köz olur kayalara çarpıyor başımı hatıralar Uçan kuşa eşe dosta elveda Neredesin
Siyah'ta bir renktir ve sevilmese de her zaman var olacaktır. Var olduğu için ona hakaret eder misiniz?
Güzel bir rûha âşık olan ona hayatı boyunca sadık kalır.
Çünkü sevdiği şey ebedidir.
Platon (Eflatun)
“Kalbinde ince mânâlar yüklü olmayan kimsenin sevgisini istemiyorum. sırf düzene uymak adına atılan adımların, deneme yanılmaların, içinde muhabbet barındırmayan konuşmaların hiçbirini istemiyorum. öylesine olana düşmanım. ya anlamlı ayrıcalık ya hiç.
Bir şeye hayatımda yer açıyorsam ona tüm kalbimle yöneliyorum bu yüzden mânâsız olan her şey sonunda kalbime yük oluyor benim.”
6 Haziran 1973
Pırıl pırıl bir yaz günüydü
Aydınlıktı, güzeldi dünya
Bir adam düştü o gün Galata Kulesi’nden
Kendini bir anda bıraktı boşluğa
Ömrünün baharında
Bütün umutlarıyla birlikte
Paramparça oldu
~Su perisi~
Yağmur bulutlarına gizlenmiş
Güzeller güzeli su perisi
Rüzgâr geçitlerinde rastladım ona
Sonra uçtuk
O merkür’e ben venüs’e
Gün oldu yağmurlarla düştük çölde bir vahaya
Islak bir senfoniydi,
Ayın Güle Serenadı
I
ey imtiyazlı güzel, uyan derin uykudan
hatırla bülbüllerin divane olduğunu
dün sabah seni görüp çarpılmış gökte güneş
önce anlayamamış ona ne olduğunu
gönderince kalbime ışığını bu gece