V: Wanda , neler hissettiğini tahmin etmek istemem ama öğrenmek isterim. Bana anlatmak ister misin? . Seni rahatlatır mı bu?
W: O konuda konuşmanın beni rahatlatacağını nereden biliyorsun?. Beni rahatlatacak tek şey onu tekrar görmek. Üzgünüm.. , çok yorgunum... Bu tıpkı bir dalganın beni tekrar tekrar kıyıya vurması gibi , beni bayıltması ve ayağa kalkmaya çalıştığımda üzerime gelmesi gibi. Ve ben.. Beni boğacak.
V: Hayır boğmayacak.
W: Nereden biliyorsun?
V: Çünkü her şey kederli olamaz , değil mi? . Her zaman yalnızdım , bu yüzden eksikliğini hissetmiyorum. Tek bildiğim bu. Hiç kayıp yaşamadım çünkü asla kaybedecek kadar sevdiğim biri olmadı. Ama aşk sebat etmiyorsa keder nedir ki? ...