Bırak dışarıdan meydana gelecek herhangi bir hadiseden etkilenen etkilensin. Hatta dileyen yakınsın. Ben başıma gelenin kötü bir şey olmadığını düşünürsem ondan bana zarar gelmez. Böyle düşünmek de benim elimdedir.
Sayfa 67Kitabı okuyor
''Ey insan!
Madem hakikat böyledir. Gururu ve enâniyeti bırak. Ulûhiyetin dergâhında acz ve zaafını, istimdat lisanıyla; fakr ve hâcâtını, tazarru ve dua lisanıyla ilân et ve abd olduğunu göster.''
Sayfa 157
Git, sızlayan kalbimle beni yalnız bırak.
Sayfa 51 - MARTIKitabı okuyor
Gelme aklıma
Düşünmeyeyim seni
Unutmak artık isteğim
Yaşanmamış gibi
Çıkma karşıma
Görmeyeyim seni
Zaten her gece rüyalarımdasın
Bırak beni
Bu dua ayinlerini ve şarkılarını bırak. Bir ma'bedin bu karanlık köşesinde kime ibadet ediyorsun? Gözlerini aç, gö receksin ki Allah senin karşında değildir!
O, çif t çinin sert toprağı sürdüğü, yol ar n elesinin taş kır dığı yerdedir. O, güneşte de, yağınurda da onlarla beraberdir ve elbisesi toz içindedir. Mukaddes perdeni kaldır ve hatta onun gibi yap, tozlu toprağa gel!
Halas? Bu halas nerede vardır ki? Bizim Allahımız bile yaratmak vazifesini zevkle kendi üstüne almıştır; O ve biz her zaman aynı bağlara bağlıyız.
Tefekkürden vazgeç, çiçekleri ve tütsüleri bir tarafa bı rak! Elbiselerin eskir ve kirlenirse bunun ne zararı var?
Onunla işbaşında ve alnının teriyle karşılaş.
Muhteşem...
Rastgele bir sokağa git, dolu bir kese bırak, bir yere saklan ve onu kimin aldığına bak. Hemen arkasından git, ona bağır ve geçerken sor. "Acaba bir kese buldunuz mu?" Eğer "Evet" derse... O zaman onun canı cehenneme! Ama inkâr ederse ve "Affedersiniz... Öyle bir şey hatırlamıyorum. Çok üzgünüm," derse... O zaman zafer senindir kardeşim! Hemen fenerini söndür, kurnaz Diogenes! İşte adamını buldun demektir!
Ne yapman gerektiğini, beyninle bulmaya çalışma. Bırak kalbin söylesin.
Sayfa 367
bırak da, böyle bitsin bu günahkâr serüven
bırak da kurtarayım bu emânet sarayı
yeter, intiharınla oyduğun yüreğimi
umutsuz şarkılarla avutulduğum yeter
göğsümde bir yanardağ kıvranıyor rüveyda
yaraları kapandıkça kanıyor rüveyda
duman çöktü güneşin sitem aynalarına
aralandı perdeler; şimdi sessiz değilim
dertliyim, viraneyim, ben bir aziz değilim
azizler tohum eker sevgi tarlalarına
