- Uykusuz gecelerine eşlik edebilir miyim?
- Sana benimle arkadaşlık kurmak iyi gelmiyor.
- Ben bu durumdan mutluyum.
- Bu hiç iyi bir gidişat değil. Senin benim uyku sorunuma çözüm bulman gerekiyordu eşlik etmen değil.
- Gece vaktinin gizemini çözersem belki ...
- Yorgunluğumu azaltamazsın veya düşüncelerimi susturamazsın. Aniden olan bir şey değil bu. Birikti. Bugün attığım üç beş adım yormadı beni. Uyumak dinlendirmiyor, sorunları çözmüyor, unutturmuyor... Boş ver yorma kendini artık bu yüzden.
- Ne bunlar, yazmaya devam mı yoksa?
- Yazamıyorum ki. Yazsam da bir anlamı yok. İçimdeki kırgınlık kağıdın mürekkep ile yanıp sönmesiyle geçmiyor... Aslında .. sen odaya girene kadar gayet iyiydim.
- ...
Parkın ışıklarının kapanmasını bekliyorum ... güneşin doğuşunu beklemek gibi bir şey.
Huzur veriyor. Düşündürüyor. Binlerce senaryo sıraya giriyor ışık altında. Hem uyursam tüm bu senaryoları kaçırırım.
29 Eylül sabahında sevdiğim adamın kollarında ölü bulundum. Gözyaşları ile ıslanan yüzümü kırmızıya boyanmış elleriyle silip dururken etrafındaki binlerce sese kulaklarını kapamış sımsıkı sarıldığı soğuk bedenimi bırakmamak için direniyordu. ... Son bulmuştu her şey. Neden mutlu değildi ki? Yüzündeki o ifade neden yerini gülümsemeye bırakmadı? Sahi seviyor muydu yoksa beni? Hâlâ nefes alabiliyorken şuan ki kalp atışlarını neden hissetirmedi bana? Kollarım tutmuyor ... Kaldır yüzünü benim için. İstediğin buydu işte. Mutlu olman gerek. Ruhumu yaşarken öldürdün ... Şimdi kalk ayağa ve sil gözyaşlarını. Vedalaş artık bedenimle ...
"Ben, iki insanın daha yüce hakikati bulmak için bir ihtirası paylaştığı bir aşk düşünüyorum. Belki de buna aşk dememek gerek. Belki de dostluk demek daha doğru."
- Uyumamışsın.
- Uyanık olduğum nadir saatler.
- Bu gece ay çok güzel değil mi ?
- ... Sahi seviyor musun ?
- Neden sevileceğine inanmıyorsun ki ?
- Yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna.
- Boşuna yorma diyorsun yani. Yanlış zamanda yanlış insanlar tanımışsın ve duyguların karşılıksız kalmış. Hiç yanılmamış, yenilmemiş biri gibi sevebilmek için yepyeni bir insan olmak gerekiyor. Ruhunun ihtiyacı olan değişime biraz izin versen artık. Birazcık direnmesen.
- Oradan bakınca mutsuz mu görünüyorum ? Ben ... iyiyim.
- İyisin çok iyisin. En azından dışardan öyle.
- Ruhum da iyi. İyi olacak...
- Ben de bundan bahsediyorum işte. Çok fazla yaralısın biliyorum. Kalbin en küçük parçasına kadar kırgın ve onarılamaz gibi geliyor sana. Ama sen gerçekten güçlüsün. Bana anlatma ama bari suya falan anlat ne bilim.
- Gökyüzüm ... ben gerçekten iyiyim.
...
- Kahve kahve taştı ¡! Aklın nerede yine senin ?
- Tamam ben ... şey yenisini yapayım.
- Hayır lütfen sen ... Git dinlen biraz olur mu ? Kayboldun yine bir senaryo içinde.
- Bana eşlik eder misin bu gece ?
- Erken uyuma sözü verirsen ...
- En son ne zaman uyudum hatırlamıyorum ...
#OneRose