birokurunhikâyesi!
@birokurunhikayesi
A.Ü.
İstanbul
İstanbul, 12 Nisan
348 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
İnatlaşmak için iki inatçı lâzım… Kavga etmek için iki cahil, dövüşmek için iki aciz.
Sayfa 160Kitabı okudu
Bilmiyordu tabii. Ümit verdiğin anda gözlerini pencereye yapıştırır, bakışlarını yollara döker, bekler dururlardı seni.
Sayfa 170Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ben Geldim de!
Hani söyleyecek çok şeyi vardır da nasıl söyleyeceğini bilemiyordur insan. Cümlelerini yarım bırakıp hep. “Ben geldim de…” falan der.
Sayfa 74Kitabı okudu
Siz, hasreti de aşk ile sevecek kadar âşık mısınız?
Sayfa 108Kitabı okudu
İnsan birine haksızlık etmek istediği zaman köpek gibi tasma takar da içinin en karanlık deliğine kapatır vicdanını. Hem iyi biri olduğunu düşünüp hem de kötülük etmek istiyorsan, zulmedeceğin kişinin insanlığına bakmazsın çünkü. Yüzün tutmaz.
Sayfa 40Kitabı okudu
Ve insan, insanlığını çiğneyeceği zaman en çok ahlâk kurallarına sığınır.
Sayfa 40Kitabı okudu
İlk "Canım" demek istediğinde ar etmiş dedem, "Hanım" dese "malım" demiş gibi olur diye korkmuş, "Vesile" dese çok resmi, soğuk. Ama kendinden tarafa bakmasını istiyormuş, onu görmesini, onun içini, yüreğini, sevdasını fark etmesini istiyormuş; anlatacak, dökülecek, gerekirse ağlayacakmış. "Baksana" dese olmaz, "Bak hele..." demiş, devamını getirebilecekmiş gibi.
Bakele dönüp bakmış. Dedem bütün söyleyeceklerini unutmuş, öylece kalmış.
Sayfa 10Kitabı okudu
Bilirsin, beklenti, işkencenin ruha yapılanıdır.
Sayfa 18Kitabı okudu
En safından aşk, hani, hasretle imtihan edilen…
Aşka, dosta, sırdaşa, muhabbete hasret, hasretin çileleri… Gönül yaraları, mutsuzluklar ve mutsuzluğu sıkıp sıkıp mutluluğunu oradan çıkartanlar… İyi niyetli beceriksizlikler, becerikli kötü niyetler… Ayıbı bilenler, bilmeyenler… Hayırsızlar uğursuzlar…
Kayıp çocuk
“Sokak çocuğu” denilen hadisenin ta dibinde mahallenin yıkımı, sokağın ölümü yatmaktadır.
Sayfa 131Kitabı okudu
Eğlence
Görüntü, görsellik, göze hitap etme çağında yaşıyoruz. "Söz" ün değeri düştü. Söze itibar kalmadı. Söz'ün şahikası olan "şiir" in durumu ortada.
Sayfa 108Kitabı okudu
Kalbin Sesi
Eşyalar, insanlar, sevgiler, saygılar, gözyaşları, gülücekler kaçıyor bizden. Yahut biz onlardan uzaklaşıyoruz. Tek başımıza kaldığımız ekran başında sürekli zaplıyoruz. Sürekli zap…
Sürekli zap bizi süratli arabaya atıyor. Gazlayıp kayboluyoruz. Eşyalardan, hatıralardan, arkadaşlardan, birlikte kotarılan herşeyden uzakta ama yine meyus, yine tatminsiz, yine sıkıntıyla bekliyoruz. Neyi bekliyoruz? Herhâlde “yeniliğin bitmeyen büyüsünü”.
Sayfa 94Kitabı okudu