birokurunhikâyesi!
@birokurunhikayesi
A.Ü.
İstanbul
İstanbul, 12 Nisan
343 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
"Anlamakla katlanmak arasında tükendim..."
Kalbin Sesi
Eşyalar, insanlar, sevgiler, saygılar, gözyaşları, gülücekler kaçıyor bizden. Yahut biz onlardan uzaklaşıyoruz. Tek başımıza kaldığımız ekran başında sürekli zaplıyoruz. Sürekli zap…
Sürekli zap bizi süratli arabaya atıyor. Gazlayıp kayboluyoruz. Eşyalardan, hatıralardan, arkadaşlardan, birlikte kotarılan herşeyden uzakta ama yine meyus, yine tatminsiz, yine sıkıntıyla bekliyoruz. Neyi bekliyoruz? Herhâlde “yeniliğin bitmeyen büyüsünü”.
Sayfa 94
Okur Takip Önerileri
“Kar şiiri” nin son dörtlüğü
Ben bu şiiri yazdım âşık çeşidi
Öyle kar yağdı ki elim üşüdü
Ruhum seni düşününce ışıdı
Her şeyi beni anlayınca anlayacaksın.
“Sezai Karakoç”
Sayfa 100
Kapital sahipleri her toplumda vardı, fakat bunlar geleneksel ekonomide ‘müşteriler için mal’ üretiyorlardı. Modern Kapitalist ekonomisinde ise Kapital sahipleri artık ‘mallar için müşteri’ üretmektedirler. Geleneksel üreticilerin zihninde umumiyetle ‘sermayesini biriktirip sınırsızca büyütmek’ fikri yoktu; makul bir kazanç ile maişetlerini temin derdindeydiler. İktisadî ve siyasî elitler için esas mesele, kalabalıkların karnını doyurmaktı. Kapitalizmdeyse esas olan, sermayenin karını doyurmak için, zihnen ve ahlâken manipüle edilen kalabalıkların gözünü doyurmaktır. Ne sermayenin karnı doyar, ne de halkın gözü!
Sayfa 48
Sevdiğimi demez isem, sevmek derdi beni boğar.
Sayfa 24
Bir kitap okudu
Suçluluk sonradan, yavaş yavaş filizlenen karanlık bir tohum gibi.
Sayfa 136Kitabı okudu
Bir insanın karakteri, belli bir noktadan sonra kendi kendini tanımlıyor ve zihnimizde sabitleniyordu belki de.
Sayfa 166Kitabı okudu
Bir şeyleri değiştirme güçlerine körü körüne ve safça inanan insanlar. Bu çok basit bir inançtı ve basitlik hem güçlü hem de aptalca bir şeydi.
Sayfa 116Kitabı okudu
Artık kendimi izleniyormuş gibi hissediyordum. Ağaçlar etrafımı saran karanlık ve gizemli bir varlıktı, kayalat içlerindeki yaşamla kabarmıştı. Dünya beni bu şekilde gözetlemeyeli yıllar olmuştu; yeniden çocukluğuma dönmüştüm.
Sayfa 89Kitabı okudu
Kişi kendin bilmek gibi irfan olmaz.
İçimde kıpır kıpır bir hoşnutsuzluk vardı. Sormamayı öğrendiğim eski sorular yeniden benimleydi.
Sayfa 30Kitabı okudu
Bir kitap okudu
