Belki sen, bir gün bir kez daha doğarsın da,
Işığın yakamozu doğurur mu İstanbul'un boğazında?
Bu olanlar kendiliğinden, sensizliğin doğasında.
Densizliğimle, sessizliği boğasım var.
Boz şu mutluluğunu, gel! Diyemem pek tabii, ne haddime.
Ama boz şu mutluluğunu.
Sen boz, ben yaparım.
Ya benimsin ya toprağın!
Bunu da diyemem sana.
Estağfurullah.
Benim olmadın, ama ben toprağınım.
Sana bir bahar dolusu sitemim var.
Yokluğunla eylülün de boynunu büktün.
Ardından gel diye ne nehirler döktüm.
Aslında ben gelirdim de; şehirler çöktü.
#birşiirbinah
Seni aramaktan vazgeçtim, hızımı düşürdüm.
Sen beni düşünme, belki de ölmüşümdür.
Seni görmem gerekirdi sadece bir öpüşlük.
Hangisi gerçek olsa, rüyam mı düşüm mü?
...
Boz şu mutluluğunu, gel!
Diyemem pek tabii, ne haddime.
Ama boz şu mutluluğunu!
Sen boz, ben yaparım.
Ya benimsin ya toprağın!
Bunu da diyemem sana.
Estağfurullah.
Benim olmadın ama ben toprağınım.
Bas üstüme, ama yalnız sen geçeceksen.
Bu mümkün mü?
Bana benzeyecek birçoğu,
Nice doğruların içinden yanlışlar seçecekler.
...