Yûsif Berazî (Bêbuhar)
Hebs û zindan
Hebs û zindan kûr û tarî xewa min nayê
Ji eşq û evîna gulê ketim belayê
Gula min vebû û bîn da li serê çiyayê
Min got gula min wer vir gul bê dem nayê
***
Gula min kesk û sor gula min zer e
Hebs û zindan tê de riziyam gul bê xeber e
Gula min bindest e bi kul û keser e
Dest ji gulê bernadim can bidim ser e
***
Gula min rengîn e gula min geş e
Gul bi xelkê tal e bi min pir xweş e
Dinya li ser min rûne dem li min reş e
Dest ji gulê berandim ku xwîn bimeşe
***
Hebs û zindan kûr û tarî tê de dinalim
Ji eşq û evîna gulê gelek bêhal im
Gula min bindest e pir dem û sal in
Kî bistîne bi xwînê pê re heval im
***
Gula min tu xeyidî, min guneh çi kir
Te ji min re çi got, min bi can û dil kir
Min mal û can da ser, dîsa hindik kir
Riya min gelek dûr bû va eşqê kin kir
Riwê Te
Mîna zivistanê bû
wê salê
bayê qerecdaxê
di hembêza edûlê de
kulîkên berfê
diçinîn
û bi ser riwê te de
berdabûn… !
Ezê xwe hînî diziyê bikim
û rojekê
kenê te bidizim
li nava bajarê Qamişlokê
bifiroşim
Evîndar û
zarokan
û giriyê wan jiboy xwe
bikirim
ez tenê dizanim
girî jî
bi qasî
kenê te
xweşike …
Ew helbestên ku min
ji çavên te dizîbûn,
Her êvar
Dema ku tu
ramanên xweyî fedyok
li tariyê di pêçê,
Dema ku
ken