"Bizim en büyük sorunumuz birbirimize güvenmememiz galiba. Kimseye güvenmediğimiz için diken üstündeyiz sürekli. Hep kötü bir şeyler olacakmış gibi tetikteyiz. Oysa güvensek birbirimize, her şey daha kolay olacak."
"Biri ölünce susmak lazım. Can bu can. Ama susmadılar. Ölenlere terörist dediler. Artık herkese terörist diyorlar. İnsan için ölene saygı duyarım, hayvan için ölene de, ağaç için ölene de. Can kutsaldır. Öyle öğrendim ben. E insanları öldürüyorlar, hayvanları öldürüyorlar, ağaçları öldürüyorlar. Ağaç için ölenlerin cenazesine katılanları dövüyorlar. Tazyikli su sıkıyorlar. Plastik mermi atıyorlar. Gerçek mermi sıkıyorlar. Sonra biz yönetenler, işte burada çıldırıyorum, tıpkı babam gibi, tıpkı öğretmenim gibi, tıpkı öğretmenimizin önüne çocuğunu atan arkadaşımın annesi gibi, tıpkı çocuğunu döverek ilgilendiğin sanan anne baba gibi, dayak atılana, yaralanana, ölene değil, dayak atana, yaralayana, öldürene sahip çıkıyorlar."
İşimiz insan... İçinde insanın olduğu her şey zor.
Gerçekten ölüyoruz. Her gün ölüyoruz. Az az, parça parça. Ama ölüyoruz. Bildiğin ölüyoruz ya. Değmez küs kalmaya.
Bir insan ağlayan arkadaşını teselli edecek cümleler kuramıyorsa o an hayat bitmiş demektir.
Bir nevi alzheimer bu ülke, geçmişini unutup duruyor. Ama inanın herkes unutur, o çocuklar unutmaz. Çocukların unutmadıklarından da korkulur.
Her çocuk kutsaldır.Herkesin yaşamaya hakkı vardır. En çok yaşamaya. Hele de çocukların.
Sayfa 16 - Ot KitapKitabı okudu
İnsanın en güzel yeri çocukları. İnsanın bir canavara dönüşmeden önceki son hali...
Sayfa 16 - Ot KitapKitabı okudu
Gerçekten ölüyoruz. Her gün ölüyoruz. Az az, parça parça. Ama ölüyoruz. Bildiğin ölüyoruz ya. Değmez küs kalmaya.
Sayfa 45 - Ot KitapKitabı okudu
Annenin, babanın, varsa ağbinin, ablanın isteklerini kendi isteklerin sanıyorsun da çok sonraları haberin oluyor bundan. Ne zaman fark edersin bilmem... Ama insan, bir gün, kendini hiç tanımadığı bir hayatın içinde buluyor.
Sayfa 68 - Ot KitapKitabı okudu
İnsan bekleyince bir şey olacak sanıyor. Beklemeyi bırakınca rahatladım, hafifledim.
Sayfa 116 - Ot KitapKitabı okudu