Bu yüzden Tanrı..
Dalgalar, içinde olduğum binaya kadar yükselmişti. Bundan sonra da caddeden, ölçülü ayak sesleriyle birinin geçtiğini duydum. Geçen, yılların ordusuydu, sonsuzluğa doğra yol alıyordu. Tanrısal bir yücelik ruhumu yutmuştu. Uçsuz bucaksız zamanın içinde boğuluyordum ama Tanrı'ya dayanıyordum ve bu yüzden tüm değişmeleri yaşadığım halde yok olmuyordum.
Sayfa 377 - Öteki YayıneviKitabı okudu
