“Peki ama kendinizi bu kadar beğeniyorken, böylesine kibirliyken, nasıl sevebilirdiniz onu?”
“Çünkü en zoru da sizi incitmeyenleri bağışlamaktır.”
Gelgelelim, her şey yolunda gitmez bazen. Bir hastalık olur ya da başka bir şeyler! Bazılarının her zaman işleri yolunda gider, bazılarınınsa gitmez...
Sayfa 540Kitabı okuyor
Uzun zamandır unuttuğu bir hatıra içinde kıpırdamış, birden aydınlanmıştı.
Sayfa 535Kitabı okuyor
Zamana bırak, zamanla her şey unutulur! Sonra akıllanmaktansa şimdi akıllı olmak daha iyidir...
Sayfa 219
Utanmazın hiçbir şeye ihtiyacı olmaz!
Sayfa 217
Ruhun temizlenmesi için en iyi yol insanın geçmişini pişmanlıkla hatırlamasıdır.
Sayfa 310Kitabı okuyor
Kimi zaman kinik açıkyüreklilikte öyle bir sınıra ulaşılır ki, sinirleri bozulan, ölçüyü kaybeden kişi artık hiçbir şeyden korkmaz olur; her türlü rezalete hazırdır, haz da duyar bundan. Nedenini açıkça bilmese de saldırır insanlara, sorun çıkacak olursa, bu sorunu halletmek için bir dakika sonra çan kulesinden atlamaya da kesin kararlıdır. Bu durumun belirtisi genellikle fiziksel gücün azalmasıdır.
Sayfa 525Kitabı okuyor
Başkaldırı kimi zaman az iş değildir...
Sayfa 525Kitabı okuyor
İnsanın anlamasına izin verilmemiş şeylerle ilgili sorulara insanın cevap vermesi zordur.
Sayfa 524Kitabı okuyor
Yalnız şunu unutmayın, insanın kendi küçüklüğünün, zayıflığının bilincine varmasının öyle bir utanç sınırı vardır ki, bunun ötesine geçemeyip kendi utancından muazzam bir haz duymaya başlar... Tevazu bu anlamda çok büyük bir güçtür kuşkusuz, bunu kabul ederim, ama dinin tevazu bir güç olarak kabul etmesinin hiçbir manası yok.
Sayfa 523Kitabı okuyor
Hiçbir şey yapamamanın, umutsuzluğun acısı da her acıdan daha güçlüdür.
Şekli olmayan bir şeyi, şekilli olarak hayalinde görebilir mi insan?
Sayfa 518Kitabı okuyor
İyilik tohumunuzu, ‘sadakanızı’, hangi biçimde olursa olsun, iyiliğinizi başka birine verirken, ona benliğinizin bir bölümünü vermiş ve onunkinin bir bölümünü kendinize almış oluyorsunuz. Karşılıklı olarak kişilikleriniz birbirine karışmaktadır.
Sayfa 513Kitabı okuyor
Bireysel ‘sadaka’, dedim, insanın doğasını incitir, kişiliğini aşağılar. Ama örgütlü ‘sosyal sadaka’ ile kişisel özgürlük iki ayrı kavramdır ve biri ötekini yok etmez. Bireysel iyilik kalıcıdır, çünkü kişisel bir ihtiyaçtır; bir kişinin bir başka kişiye doğrudan etkisinin canlı ihtiyacıdır.
Sayfa 511Kitabı okuyor