Fakat Müzeyyen (@buderinbirtutku8) 1000Kitap'ta

Muhteşem bir gecede sönen yıldızın Simsiyah kokusunda yok olur gülüşün.. Sonra,duyduğum tüm sesler de siyaha çalar. Bir melodi ararım seni yeniden doğuracak,ince ve dokunaklı.. Bulamazsam eğer... Sevdiğim sevmediğim tüm suretleri cehennemin ta dibine yollarım o vakit.. Sen yoksan ve hiç olmamışsan ki bunun adı çılgınlık! Ve gelmeyeceksen üstelik.. Ah ne saçmalık! Bir dalga geçişin en hüzünlü durağında şuracıkta duruyorum demektir.. Yaşam hakkımı geri verebilmen ne mümkün? Çünkü sen olmadıysan ve yoksan her şey yoksun..

Fakat Müzeyyen

@buderinbirtutku8

14 Şubat 00:59

Bir kitap okudu

160 syf.

Puan vermedi

Ortaçağ'ı Düşlemek Umberto Eco

7.5/10 · 253 okunma

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör

Fakat Müzeyyen isimli okurun 8 yeni kitabını göster

Fakat Müzeyyen

@buderinbirtutku8

14 Şubat 00:57

Şiir

Seninle hayallere dalmak, Esrik bir gülüşe sürgün edilmek gibi.. Gökten yeryüzüne akan mavi sırları toprağa ekelim gel.. Her bir tohumundan bir melodi yükselsin Ve dünyanın bütün çocuk gülüşleri çiçek açsın.. Bulutlar nehrin kenarına serildiğinde yumuşacık ve tüm cazibesiyle.. Tut elimden,bir masalın içinde kaybolalım.. Bir doğumun müjdesi yıllar önce,bugüne umut verebilir mi? Verir elbet.. Sonra bir ahit yapılır tanrıyla kadın arasında.. Sen bana Mecnun'u ver ben sana tüm varlığımı.. İyi ki doğdun Gökyüzü..

Reklam

Fakat Müzeyyen

@buderinbirtutku8

30 Ocak 09:37

Ben Lilith.. Bıçak kesiği gibi esen rüzgarın saçlarımı savurduğu yöne yürüyorum. Kaç kadın asıldı saçlarımın her tanesinin varlığına Kaç kadın zincirlere vuruldu! Kaç kadın diri diri yakıldı.. Şimdi her tanesini toprağın altından bulup çıkardığım saçlarımla! Yeniden doğuruyorum Belkısı,Meryemi ve daha nicelerini! Mevcudiyetimin üzerine atılan tüm çizikleri çiğneyerek geliyorum.. Korkulardan ayrılığı beğenip yok oldum bu diyardan! Şimdi topraktan dirilme vakti!

Fakat Müzeyyen

Birilerinin acınacak zayıf taraflarını arıyoruz. Çünkü bulursak iyilieştireceğimizi düşündüğümüz bir bencilliğin içinde var oluş savaşı veriyoruz. İyileştirirsek ancak yaralarımız iyileşecekmiş gibi.. Basit bir var oluş hikayesinin içine kaotik hikayeler sıkıştırmaya çalışıyoruz. Olmayan bir dünyanın içinde baş köşeye oturma eylemimiz bizi yoksunluğun dibine sürüklüyor. Herkesin hayatını eşeliyoruz kendimizde olmayan parçaları eşleştirmek için. Masum değiliz,suçlu da değiliz ama benciliz. Ne zaman ki bırakacağız bu savaşı.. Ne zamanki bir rüzgarın sesine kulak verip dinlemeye başlayacağız o güzel melodiyi ve dans edeceğiz.. İşte o zaman var olacağız..