Kitabın daha doğrusu mektupların ilk bașlarda birbirini hiç görmeden sevmenin mümkün olduğunu gösteren bir yanı olması dikkatimi çekti hele günümüzde yanındaki kișiye yıllarını veripte tanıyamadığı gerçeğini düșünürsek. Mektuplar devam ettikçe ve nihayete erdiğinde ise aslında aile kavramının ne olduğu, nasıl olması gerektiği, insanın en zor anında bile eșini ve çocuğunu kendinden öncelediği, onlara verdiği değer ve önem dikkatimi çekti hele günümüzde adamların (!) çocuklarının gözü önünde eșlerini öldürdüğünü düșünürsek.
