SPOILER İÇERİR
Kitaba Meryem'le başlayıp kapağını yine Meryem'le kapatıyorsunuz. Peki kim bu Meryem derseniz, beni hıçkıra hıçkıra ağlatan savaşın, acının, kadın olmanın adı diyebilirim. Ama nasıl bir hayat ki daha dünyaya gelmeden adınız "haram" konulsun. Ölümü ne kadar da onun için güzel bir ölüm olsa da bağıra çağıra ağlayarak okuduğum bir kitap karakteri ölümüydü. Yazarın Uçurtma Avcısı kitabında da çokça ağlamıştım. Beni tekrar ağlatacağına emindim. Ama böyle nefes kesici, yürek dağlayıcı bir hikaye olamaz diyordum. Öyle çok isterdim ki Meryem'e annesini geri verebilmeyi, babasının o gece onu sinemaya götürmesini sağlamayı. Bu kitabın bu kadar içimi acıtması hala şu an bile gerçekleşiyor olması, yaşıyor olmasıydı. Yazarın anlattığı o hayatlar hala dipdiri bir kaç yüz kilometre uzağımızda gerçekleşiyor o acılar. Elbette kitabın sonunda da anlatmaya çalıştığı gibi umut daima vardır. Ancak Celil Han'ın mektubu gibi biraz geç kalınmış oluyor hep iyileşmeler...
