Demek dünya gülünecek yer, yaşananlar bir müstehzi nazar bırakıp terk edilecek şeyler imiş.
Sayfa 103
…bir mutfak bezi kimselerin sevmediği kokusunu kendi içine çekmekle ömrünü geçiriyordu.
Sayfa 91
Okuduklarım beni konuşturmuyordu. Benim okumuş olmam başkalarını benim yanımda konuşkan yapıyordu.
Sayfa 84
Okur Takip Önerileri
Sanki kalbimin zarı soyulmuş, yanmada ve ağırlığıyla aşağı doğru sarkmadaydı.
Sayfa 83
Yolumuzu kaybettiğimizde daha hızlı koşmak, insanların eski ve ironik bir alışkanlığıdır.
…beşerin oğlu beşeroğlu. Şaşmaktan yorulmayan ama başka her şeyi yoran beşer. Şaşılacağa asla şaşmayan ama ha bire kendi şaşan beşer.
Çünkü nihayet anladım ki insan enkaz altındadır. Kendini bulmak, kurtarmak, tanımak ve göstermek için kendi altına girmek zorundadır.
Ben bu hususun merak kıyısında sabit durur ve mizacım gereği meraklarımı saklar, biriktirirdim.
Kardan adam güneşe âşık olmuş; bir sabah güneş kara kışa doğmuş, kardan adam mutlu yok olmuş.
Hayat yaşadığını bilmeden, belki zaman zaman bir ışık ve başkalık sezerek ama genelinde gördüklerine şaşmayarak her şeyin her şeyi kabul etmesi idi.
Sayfa 54
Ama çocukken şimdi bana tuhaf gelen bir dostluğu vardı, diyebilirim ki her şeyin. Her şeyle birden nasıl böyle bozuşuldu, tuhaf.
Sayfa 54