Aşk, sevilen nesnenin yanında bulunmayı zorunlu kılıyordu.
Atın birden nalları dökülür - delice koşarken yine de
Bil ki şöminenin içinden
Yanmış kül olmuş yine de
Seni gözlemekteyim
Sayfa 263
Yollar kıvrıla kıvrıla gitmemeye başladı artık,
Bırakmak daha kolay bir yeri, daha kolay varmalar.
Okur Takip Önerileri
Bir sevi’den, bir övü’den, o bizim öykümüzden
Giderek buluşan eller evreni sarsa..
Öykümüz de büyür büyüklüğümüzden;
Herkes sevi’sinde evreni kucaklarsa.
Kendimi kime anlatacağım şaşırıyorum.
Hiç kimse ilkin kendisine alışık değil.
Böyle neden susuyorsunuz böyle..
Güzelliğiniz çoğalıyor, öldünüz mü.
Yalın çiçek önce kim kesilecek..
Sana düşen bana dönüp, sen, demek.
Sensiz de, seninle de büyümek.
Öksürme, ben türümüzün güzel denmek elçisiyim.
Yalın çiçek, yeter seni sevdiğim,
Sana gülümsemek.
Denizin yüzünde geceleyin,
Karanlıkları işleyen renkleri görmek senden.
Elinde bütün aşkların kitabı,
Anlatıyordu aldatan aydınlıklarından.
hiçbir zaman dertsiz kalmadı gönlüm
bir çift gözden, bir yapraktan, bir kuştan.
