İşte bitti albayım, kalanlara hürmetler albayım; sahnenin ışıklarını kapatın..
Uzun bir süre acısını yüreğimde taşıyacağım, ne yazsam, nasıl tarif etsem eksik kalacağın bir yarasın bundan sonra içimde oğlum Hikmet..
Kitap başlarında anlamadığım bir çok bölümü bir kaç kez okumak beni bazen yorsa da, okudukça insanın kitabın yer satırını, her noktasını çizme isteği hiç bitmiyor.. Yeri çok başka hatta yeri en başta olan bir kitapsın Oğuzcum Atay.. İyi ki yollarımız kesişti Selimcim Işık..
