Kitabı okumaya başladığımda içimde beliren o iğrençlik hissi… Bitirebileceğime ihtimal vermemiştim çünkü bir çocuğun bu kadar aykırı kötülük ile yaşaması mümkün olmamalıydı benim gözümde. Ama yazarın okuru aslında sona kadar bırakamayacağı o bağlamda tutması göz ardı edilemeyecek kadar şaşırtıcı. 15 yaşında bir çocuk için karakterin yaşadığı ve yaşattığı olaylar silsilesi kötülüğün gerçekten saf haliyle ortaya konmuş. O yaştaki çocukların televizyonda dahi izleyemeyeceği şeyleri; açık açık bir karakterin içinde memnuniyet, huzur, mutluluk gibi hisler uyanarak yapması, okuyucunun karakterle bir bütün hale gelmesini çok büyük bir çıkmaza sokuyor. Velhasıl kelam, karakterin baştaki halinden sondaki haline dönüşü aslında iç rahatlatır cinsten gibi görünse de, saf kötülüğü bu kadar açık okumak kadar anlayabilmek de sondaki karakter evrimini anlayabilmeye yardımcı olmadı maalesef.
Otomatik PortakalAnthony Burgess · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 200991,5bin okunma
Beyaz Gemi
Küçücük bir çocuğun yalnızlığa hapsolmuş masum duyguları… Dedesine hayat bağlamış yaşayıp giderken hayatın ona biçtiği kader ne kadar acımasız. Cengiz Aytmatov, her zamanki içtenliğiyle gözler önüne sermiş çocuk masumluğunu, mutluluğunu ve de yalnızlığını. Son belki de başka olamazmış gibi.