....
Sevebilmenin iflası
Kendi düşmanın gibi, ezersin kendi canevini.” –Shakespeare
Malum sözü biraz terse büküp, bir soru sorarak başlayalım: Peki, hassas kalplerin dünyayı cennete çevirme iradesi veya şevki var mı?
Bugünlerde herkes birçok şeyden şikayet ediyor.
Bu şikayetlerin çoğu yozlaşma, değer yitimi, hissiyat kaybı kapılarına çıkıyor.
Yaptığın hatalar kadar büyük olmadın bana anlatma
Konuştukların kadar küçük olmadın,mini minnacık
Bilirler her şeyi doğru ama niye yürüyüp dururlar eğri?
Çık su işinden çık şimdi
Hey, hepsi yabancılaşır
Arkadaşlar, mekanlar, fırtınalı aşklar, sevimli yüzler, hatta en mutlu günler
Hikâyeyiz, koca bir kitabınparçalarıyız…
Ruhumdan Dökülenler .・。.・゜✭・
Sevmek. Sevgiyle başlamaz mı her şey. En iyi aşklar, en iyi dostluklar, en iyi hikayeler, en iyi işler... Sevmek lazım her şeyi, herkesi. Ayırmadan, kırmadan, döküp incitmeden. Güzel sevmek lazım. Yumuşacık, mutlu ederek, kalpte yer ederek. Sevmekle başlar dedik her şeye. Oysa bugünlerde en ufacık kırıntısı için servet ödemeyecek insan tanımıyorum. Bize bir şeyler mi oldu? Yoksa hep mi böyleydik? Sevmek çok kolaydı aslında. Sevgisini gösterebilmek... Öyle pahalı hediyelerde de değildi. İnce düşünmekti, hatırlamaktı, emek göstermekti... Sevmek lazım büyük bir heyecanla, neşeyle, huzurla. Bıkmadan usanmadan her gün seni seviyorum diyebilmek lazım.
Kendine İyi Bak
Kendine iyi bak bir "veda" değil "elveda" cümlesidir çoğu zaman. O üç kelimeden çok daha fazlasını gizler içinde...
"Kendine iyi bak. Çünkü bundan sonra ben yanında olmayacağım. Olamayacağım. İstesem de istemesem de. Sevdim bir zamanlar seni, hala seviyorum ve benden sonra da mutlu olmanı istiyorum. Olur da bir gün
Bir kalbe aşk-ı ilâhî girerse, o gönülde Allah zikrinden başka hiçbir şey kalmaz, hepsi yok olur. Evvelce geçirilen büyük mecâzî aşklar bile.
Musa Topbaş (Sadık Dânâ)