Ayşe Nur
@buzruhu
Buz: Soğuk, sert, köşeli, varoluşunu sürdüremeyen.
Kapak fotoğrafı: Ankara. İlk karın güzel kokulu sabahı.
Sanat benim içindir.
Stj Dr
1996
19 okur puanı
Nisan 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Daha önce çeşitli nedenlerle yarım bırakılmış ama aslında hem kaliteli hem de kişisel bir nedenle sana hitap eden, görece çok sayfalı kitaba tekrar başlamaya yönelik isteksizlik...
Okuyom ben ya... Okul yani. Kitap okumasak mı napsak :/
Kıyamet Emeklisi 1. cildini Dahiliye Stajında okuduğum için çok mutsuzum. Çok stresli bir dönemdi. Tadına varamadım.
2. cildi ise hala okumadım. 7 ay olmuş.
Bazen tüm paragrafı/sayfayı çizmek isteyince sayfanın başına sonuna işaret koyarım. Bu şekilde "sayfalarca" kesintisiz çizmek istediğim yerler vardı... Fazlaca. Bunları sabah hastaneye 1 saat erken gidip orada okuyordum... Aynı anda stresden geberiyordum... Berbattı.
Yorgun, bıkkın ve kafası karışık haldeyim. Ama böyle şeyler konuşarak da bir yere varmıyor galiba. Herkesin kendi yolculuğu...
Senin hayatın, senin doğrun, senin kararın, her şeyiyle... Ve sonuçlarıyla da.
Okur Takip Önerileri
Buraya blogger linki atmak yasak mı acaba?
Eski bir blogum vardı. Bayağı günlük gibi, tabi biraz düzgün yazılarla kullanırdım.
Kişisel şeylerimi ortaya dökemem. Hem bu konu hakkında artık böyle düşünmüyorum. Çok depresif. Vs vs diyerek yazılarımı imha ettim. Sadece blogdan değil, kendimde de yok. Ama artık kullanıcam galiba. Belki. Yazacak bir şey olursa.
kumrularinvokalisti.blogspot.com/2023/05/namaz-k...
Siteyi kullanmaya başlayalım dedik. Anasayfa çöp dolu sıfır kişiyi takip ettiğim için dedik, 100 kişiyi takip etmişim. Bir ara azaltmalıyım sanırım.
Bir gün oturup eskiden okuduğum 10-15 kitaba 3-5 cümle inceleme mi yazsam... Uzun yazmayacaksam çöp olur mu...
Not: Hayır. 1 saatte okumadım. Başlarken işaretlemeye üşeniyorum. Biraz da belki vazgeçerim diye... Bitince başlangıç ve bitiş olarak aynı tarihi işaretliyorum ben de.
Kitap okumayı tamamen bırakmayı düşünüyorum. En azından bir süre. Buna ihtiyacım var. İradem yetmiyor.
Ben bu işlerin altından kalkamıyorum. Bir süre bırakmalıyım. Kafamı toplamalı ve tek şeye odaklanmalıyım.
Keşke bu siteyi eskiden beri aktif kullansaydım. Bir sürü güzel kitap okudum ben. Alıntılarım olurdu döner döner okurdum. Üzüldüm şimdi.
Hakikati başımı çatlatırcasına bildiğim için terk edemiyorum. Teslim olmak istiyorum. Daha çok. Daha düzgün. Eskisi gibi. Beni sarsın ve sakinleştirsin istiyorum.
Ancak doğduğumdan beri içimde ve dışımda kaynayan öfke, keder ve yalnızlık yıkıcı bir kötülüğe teslim olma arzumu kamçılıyor. Bu güçlü akıntıya set çekmek zor ve yorucu. Ömrüm bu çizgide geçti. Başka bir şey yok.
Tam bu yüzden Şule Gürbüz'ü çok seviyorum.
Bazen bu olmak istemiyorum. Yoruldum. Hiçbir şey de istemiyorum artık. Düşmek. Bir kitap karakteri gibi... Düşerek sarhoş olmak.
Düşmek yüksek bir şey gibi mi geliyor? Ancak sanat denen çirkefin, o gerçek dostun gözlüğüyle olur bu. Yaşarken olmaz. Kimse de anlamaz.
Durmaya çalışmak çok zor. Hayatın ağrısıyla yaşanmıyor. Tüm bunları da ancak düşen biri züğürt tesellisi olarak mırıldanır.
Günlük imha etmek bu dünyada yapılacak en salak şeydir. Niye yaptım öyle şeyler.
Siz buraya nasıl alıntı yazıyorsunuz ya? Yapacaktım ama çok üşendirici ve gereksiz geldi sonra. Elimde böyle bir dosya bulunsun isterim aslında. Keşke bazı eski okuduklarımdan böyle bir dosyam olsaydı mesela. Ama... İşim gücüm var yahu... Sanırım internetteki büyük içime kapanışımı kırmak yerine bu siteyi de terk edeceğim. Bunu istemiyorum. Ancak olacağı bu.
Mükemmeliyetçi düşünenler bağnaz olurlar veya akıl sağlıklarını kaybederler. Burası dünya. Senin ütopyalarının yeri değil. Burası deni bir yer.
Gerçekten ümidini kesmemeyi başarabilmek için hayaldeki ümitlerin eşiğini düşürmek lazım galiba. Bu ümitsiz bir bakış açısı olmaz mı? Ama aksi bende akıl sağlığı bırakmadı.
İyi de benim ulaşılmaz mükemmel diye gördüğüm şey esas orta yolun ta kendisi... Ancak çağın bakışı açısı böyle bulanık işte...
Çağ beni delirtiyor.
Ben okumayı matematikle tanışır tanışmaz bıraktım. Keyif için müfredatta olmayan matematik soruları çözerdim ilkokulda.
Lisede az az sevdiğim 1-2 yazarla başladım tekrar. Sonra üni... Bir kimlik arayışı... Okulu sevmemek ve eskisi gibi başarılı olmamanın getirdiği boşluğu dolduracak bir arayış... Kelimelerin tadı... Başladık. Ama çok depresif