.... ..... entelektüel değildi, banliyöde küçük bir dairede yaşıyordu ve spor kanallarını seyretmeyi seviyordu. Kısacası o, arkadaşlarımızın hafif bir hor görmeyle "sıradan vatandaş" olarak tabir edecekleri türde bir adamdı. Yani hayalleri bir sonraki tatilin veya yeni bir arabanın ötesine geçemeyen, Çehov'u votka markası zanneden türde biriydi.
Sayfa 265 - Yabancı YayınlarıKitabı okudu
Aşk biter, bunu kabullen. Bir hobi bul. Arkadaşlarınla takıl. Bir hayatın olsun.
Sayfa 255 - Yabancı YayınlarıKitabı okudu
İnsan kaybedene dek sahip olduğu şeyin farkına varmıyordu. Bunun klişe olduğunu biliyordum ama doğruydu. Özlemek, kaybettiğiniz şeyin değerini ölçmek için mükemmel bir yoldu. Tedavüldeki diğer ölçütler kadar güvenilirdi.
Sayfa 249 - Yabancı YayınlarıKitabı okudu
Gecenin bir yarısı kapınızı çalan yabancı adamlara zaten şüpheyle yaklaşmanız gerekirdi.
Hatta yabancı değillerse daha çok şüphelenmeliydiniz.
Sayfa 248 - Yabancı YayınlarıKitabı okudu
Yine delicesine mutlu olduğunuzu hayal edin. Emekliliğe yaklaşmış olsanız ve çocuklarınız artık büyümüş olsa bile âşık, azgın ve tutkulu olduğunuzu düşünün. Gemi seyahatine çıktığınızı, güzel yemekler yediğinizi ve gerçekten istediğiniz biriyle seviştiğinizi... Alışkanlıktan, sadakatten ya da belki yalnızca boyun eğdiğinizden değil, şehvet duyduğunuz için seviştiğinizi...
Sayfa 231 - Yabancı YayınlarıKitabı okudu
.......yüzümü yaladı, ağlıyormuşçasına hafifçe inledi.
Tüm bu koşulsuz köpek sevgisi... Bunu hak etmek için ne yaptım diye düşündüm. İnsanların sevgisi neden hep teslim ol- mamızı ve boyun eğmemizi gerektiriyordu? Neden birbirimizi sahiplenme ihtiyacı duymadan sevemiyorduk?
Sayfa 230 - Yabancı YayınlarıKitabı okudu
Ölümün her şeyin içine işlemek gibi bir özelliği var diye düşündüm. Sanki ziyaret ettiği hiçbir yeri bırakmak istemiyordu. Kendi yolunu bulup duvarların ve
döşemelerin içine sızıyor, yıkanarak temizlenemeyecek biçimde faniliğin o kendine has kokusunu bırakıyordu geride. Çoğu insan böyle bir olay yaşandıktan sonra evi sil baştan yeniletmeyi tercih ediyordu.
Sayfa 212 - Yabancı YayınlarıKitabı okudu
Sanırım hayat böyle bir şeydi. Kıçınızdaki bir çıban gibi
kaşındırıp acıtıyordu ve acınızdan kurtulmanın tek yolu ona son vermekti.
Sayfa 162 - Yabancı YayınlarıKitabı okudu
Insan biriktirdiği tecrübelerinden, düşüncelerinden ve hatıralarından oluşurdu. Bunlar giderse ben kim olacaktım?
Başka biri mi?
Başka bir şey mi?
Sayfa 135 - Yabancı YayınlarıKitabı okudu
Henüz hayatının ortasındayken elindeki fırsatı kullan. Sonra ne olduğunu anlamadan hayat bitiveriyor."
Sayfa 110 - Yabancı YayınlarıKitabı okudu